My Year of Islands

Αγαπητέ φίλε του Ωκεανού,

Για μένα το 2017 ήταν η χρονιά του νησιού, άρα διευρυμένων οριζόντων. Οι επισκέψεις, τα εργαστήρια και τα συνέδρια της χρονιάς με οδήγησαν σε νησιά και νησιωτικά έθνη σε όλο τον κόσμο. Αναζήτησα τον Σταυρό του Νότου πριν περάσω στα βόρεια του Τροπικού του Αιγόκερου. Κέρδισα μια μέρα όταν πέρασα το όριο διεθνών ημερομηνιών. διέσχισα τον ισημερινό. Και, διέσχισα τον Τροπικό του Καρκίνου και κουνούσα τον Βόρειο Πόλο καθώς η πτήση μου παρακολουθούσε τη βόρεια διαδρομή προς την Ευρώπη.

Τα νησιά προκαλούν έντονες εικόνες ανεξαρτησίας, ένα μέρος για να είσαι «μακριά από όλα», ένα μέρος όπου τα σκάφη και τα αεροπλάνα μπορεί να είναι αναγκαιότητα. Αυτή η απομόνωση είναι και ευλογία και κατάρα. 

Οι κοινές αξίες της αυτοδυναμίας και της στενής κοινότητας διαπερνούν τον πολιτισμό όλων των νησιών που επισκέφτηκα. Οι ευρύτερες παγκόσμιες απειλές από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, την αυξανόμενη ένταση των καταιγίδων και τις αλλαγές στη θερμοκρασία και τη χημεία των ωκεανών δεν αποτελούν θεωρητικές προκλήσεις «στο τέλος του αιώνα» για τα νησιωτικά έθνη, ειδικά τα μικρά νησιωτικά έθνη. Είναι οι πολύ πραγματικές παρούσες συνθήκες που επηρεάζουν την οικονομική, περιβαλλοντική και κοινωνική ευημερία δεκάδων χωρών σε όλο τον κόσμο.

Νησιά του Νότιου Ειρηνικού, Google, 2017

Οι Αζόρες φιλοξένησαν την Επιτροπή Θάλασσας του Sargasso καθώς συζητούσαμε πώς να διαχειριστούμε καλύτερα το σπίτι τόσων πολλών ειδικών πλασμάτων, από μωρά θαλάσσιες χελώνες έως καμπουροφάλαινες. Η εμβληματική ιστορία της φαλαινοθηρίας του Nantucket στήριξε ένα εργαστήριο για μια εφαρμογή "Whale Alert" που βοηθά τους καπετάνιους των πλοίων να αποφεύγουν να χτυπούν φάλαινες. Μεξικανοί, Αμερικανοί και Κουβανοί επιστήμονες συγκεντρώθηκαν στην Αβάνα, όπου συζητήσαμε τον καλύτερο τρόπο παρακολούθησης της υγείας του Κόλπου του Μεξικού και στη συνέχεια να εφαρμόσουμε τα δεδομένα στην κοινή διαχείριση αυτών των θαλάσσιων πόρων ακόμη και σε μια εποχή αλλαγών. Επέστρεψα στη Μάλτα για την τέταρτη διάσκεψη «Our Ocean», όπου ηγέτες των ωκεανών όπως ο πρώην υπουργός Εξωτερικών John Kerry, ο πρίγκιπας Albert του Μονακό και ο πρίγκιπας Charles του Ηνωμένου Βασιλείου προσπάθησαν να φέρουν μια αίσθηση αισιοδοξίας στο κοινό μας ωκεάνιο μέλλον. Όταν επιστήμονες και υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής από 12 νησιωτικά έθνη συγκεντρώθηκαν στα Φίτζι με την ομάδα TOF για τα εργαστήρια επιστήμης και πολιτικής για την οξίνιση των ωκεανών, εντάχθηκαν στις τάξεις εκείνων που είχαν εκπαιδευτεί στα εργαστήρια TOF στον Μαυρίκιο—ενισχύοντας την ικανότητα αυτών των νησιωτικών εθνών να κατανοήσουν τι συμβαίνει στα νερά τους και να αντιμετωπίσουν ότι μπορούν.

Αρχιπέλαγος των Αζορών, Azores.com

Από τις απόκρημνες ακτές των Αζορών μέχρι τις τροπικές παραλίες των Φίτζι μέχρι τον ιστορικό malecon [παραθαλάσσιο χώρο περιπάτου] της Αβάνας, οι προκλήσεις ήταν πολύ ξεκάθαρες. Όλοι γίναμε μάρτυρες της απόλυτης καταστροφής της Μπαρμπούντα, του Πουέρτο Ρίκο, της Δομινίκας, των Παρθένων Νήσων των ΗΠΑ και των Βρετανικών Παρθένων Νήσων, καθώς οι τυφώνες Ίρμα και Μαρία χτύπησαν τις ανθρωπογενείς και φυσικές υποδομές. Η Κούβα και άλλα νησιά της Καραϊβικής υπέστησαν επίσης σημαντικές ζημιές. Τα νησιωτικά έθνη της Ιαπωνίας, της Ταϊβάν, των Φιλιππίνων και της Ινδονησίας υπέστησαν συνολικά ζημιές εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων από τις τροπικές καταιγίδες φέτος. Ταυτόχρονα, υπάρχουν πιο ύπουλες απειλές για τη ζωή των νησιών, όπως η διάβρωση, η διείσδυση αλμυρού νερού σε πηγές πόσιμου νερού και η μετατόπιση των εμβληματικών θαλάσσιων ειδών μακριά από ιστορικές τοποθεσίες λόγω υψηλότερων θερμοκρασιών και άλλων παραγόντων.

Allan Michael Chastanet, πρωθυπουργός της Αγίας Λουκίας

Όπως αναφέρεται στο Οι Νιου Γιορκ Ταιμς

Όταν συμπεριλάβετε τις ΑΟΖ τους, τα Μικρά Νησιωτικά Κράτη είναι πραγματικά Μεγάλα Κράτη Ωκεανού. Ως εκ τούτου, οι ωκεάνιοι πόροι τους αντιπροσωπεύουν την κληρονομιά και το μέλλον τους—και τη συλλογική μας ευθύνη να ελαχιστοποιήσουμε τη ζημιά στους γείτονές μας παντού. Καθώς φέρνουμε από κοινού τα θέματα των ωκεανών σε περισσότερα διεθνή φόρουμ, η αντίληψη αυτών των εθνών μετατοπίζεται από μικρή σε μεγάλη! Τα νησιά Φίτζι έπαιξαν μεγάλο ρόλο φέτος ως συνδιοργανωτής της «Ocean Conference» του ΟΗΕ SDG 14 τον Ιούνιο και ως οικοδεσπότης της μεγάλης ετήσιας συνάντησης για το κλίμα, γνωστή ως UNFCCC COP23, που πραγματοποιήθηκε στη Βόννη τον Νοέμβριο. Τα Φίτζι πιέζουν επίσης για μια Oceans Pathway Partnership ως στρατηγική που διασφαλίζει ότι όλοι σκεφτόμαστε τον ωκεανό καθώς εργαζόμαστε για την αντιμετώπιση της κλιματικής διαταραχής. Η Σουηδία ως συνοικοδεσπότης της Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για τους Ωκεανούς το αναγνωρίζει αυτό. Και η Γερμανία το κάνει επίσης. Δεν είναι μόνοι.

Ο Mark J. Spalding παρουσιάζει στο COP23, Βόννη, Γερμανία

Πρωθυπουργός Gaston Browne της Αντίγκουα και Μπαρμπούντα.

Όπως αναφέρεται στο Οι Νιου Γιορκ Ταιμς

Είχα την τύχη να παρακολουθήσω και τις δύο αυτές διεθνείς συναντήσεις όπου η ελπίδα και η απογοήτευση συμβαδίζουν. Τα μικρά νησιωτικά έθνη συνεισφέρουν λιγότερο από το 2 τοις εκατό των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, αλλά βιώνουν τις χειρότερες επιπτώσεις μέχρι σήμερα. Υπάρχει ελπίδα ότι μπορούμε και θα αντιμετωπίσουμε αυτά τα ζητήματα και θα βοηθήσουμε τα νησιωτικά έθνη να το πράξουν μέσω του Πράσινου Ταμείου για το Κλίμα και άλλων μέτρων. Και υπάρχει δικαιολογημένη απογοήτευση που τα έθνη που έχουν συμβάλει περισσότερο στην κλιματική αλλαγή είναι πολύ αργά για να βοηθήσουν τα νησιωτικά έθνη που πλήττονται περισσότερο από την κλιματική αλλαγή.

Thoriq Ibrahim, Υπουργός Ενέργειας και Περιβάλλοντος στις Μαλδίβες

Όπως αναφέρεται στο Οι Νιου Γιορκ Ταιμς

Το τελευταίο μου νησί της χρονιάς ήταν το Cozumel του Μεξικού για μια συνάντηση τριεθνικών θαλάσσιων πάρκων (Κούβα, Μεξικό και ΗΠΑ). Το Cozumel είναι το σπίτι της Ixchel, μιας θεότητας των Μάγια, της θεάς της Σελήνης. Ο κύριος ναός της ήταν απομονωμένος στο Cozumel και τον επισκεπτόταν μόνο μία φορά κάθε 28 ημέρες όταν το φεγγάρι ήταν γεμάτο και φώτιζε το μονοπάτι από λευκό ασβεστόλιθο μέσα στη ζούγκλα. Ένας από τους ρόλους της ήταν η θεά της γόνιμης και ανθισμένης επιφάνειας της γης, με τρομερή θεραπευτική δύναμη. Η συνάντηση ήταν ένας ισχυρός κώδικας για ένα χρόνο που αφιερώσαμε στο πώς να κατευθύνουμε την ανθρώπινη σχέση μας προς τον ωκεανό προς τη θεραπεία.

Cozumel, Μεξικό, Φωτογραφία: Shireen Rahimi, CubaMar

Έφυγα επίσης από τη χρονιά μου στα νησιά με διευρυμένη επίγνωση του πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη να υποστηρίξουμε γρήγορα την ανθεκτικότητα και την προσαρμογή, ακόμη και όταν σχεδιάζουμε την αναπόφευκτη μετανάστευση καθώς ανεβαίνουν τα επίπεδα της θάλασσας. Περισσότερο διακυβευόμενο θα πρέπει να σημαίνει μεγαλύτερη φωνή. Πρέπει να επενδύσουμε τώρα, όχι αργότερα.

Πρέπει να ακούσουμε τον ωκεανό. Είναι καιρός όλοι μας να δώσουμε προτεραιότητα σε αυτό που μας δίνει οξυγόνο, τροφή και αμέτρητα άλλα οφέλη. Οι νησιώτες της έχουν υψώσει τη φωνή της. Η κοινότητά μας προσπαθεί να τους υπερασπιστεί. Όλοι μπορούμε να κάνουμε περισσότερα.

Για τον ωκεανό,
Mark J. Spalding