Η ασφάλειά μας ξεκινά – και τελειώνει – με τους ωκεανούς μας (Μέρος 1)

Την περασμένη εβδομάδα, το Συνεργατικό Ινστιτούτο για τους Ωκεανούς, το Κλίμα και την Ασφάλεια πραγματοποίησε το πρώτο του συνέδριο στην Πανεπιστημιούπολη της Μασαχουσέτης στη Βοστώνη—κατάλληλα, η πανεπιστημιούπολη περιβάλλεται από νερό. Οι όμορφες όψεις ήταν κρυμμένες από τον υγρό ομιχλώδη καιρό τις δύο πρώτες ημέρες, αλλά είχαμε ένδοξο καιρό την τελευταία μέρα.  
 

Εκπρόσωποι από ιδιωτικά ιδρύματα, το Πολεμικό Ναυτικό, το Σώμα Μηχανικών Στρατού, το Λιμενικό Σώμα, την NOAA και άλλες μη στρατιωτικές κυβερνητικές υπηρεσίες, μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς και ακαδημαϊκό κόσμο συγκεντρώθηκαν για να ακούσουν ομιλητές σχετικά με μια ευρεία γκάμα θεμάτων που σχετίζονται με τις προσπάθειες βελτίωσης του παγκόσμιου ασφάλεια, αντιμετωπίζοντας τις ανησυχίες για την κλιματική αλλαγή και τις επιπτώσεις της στην επισιτιστική ασφάλεια, την ενεργειακή ασφάλεια, την οικονομική ασφάλεια, καθώς και την εθνική ασφάλεια. Όπως είπε ένας εναρκτήριος ομιλητής, «Η αληθινή ασφάλεια είναι η ελευθερία από το άγχος».

Το συνέδριο διήρκεσε τρεις ημέρες. Τα πάνελ είχαν δύο κομμάτια: το κομμάτι πολιτικής και το επιστημονικό κομμάτι. Ο ασκούμενος του Ocean Foundation, ο Matthew Cannistraro και εγώ ανταλλάξαμε ταυτόχρονες συνεδριάσεις και συγκρίναμε σημειώσεις κατά τη διάρκεια των συνόδων ολομέλειας. Παρακολουθήσαμε καθώς άλλοι εισήχθησαν πρόσφατα σε μερικά από τα σημαντικότερα ζητήματα των ωκεανών της εποχής μας στο πλαίσιο της ασφάλειας. Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας, η οξίνιση των ωκεανών και η δραστηριότητα των καταιγίδων ήταν γνωστά ζητήματα που αναδιατυπώθηκαν με όρους ασφάλειας.  

Ορισμένα έθνη ήδη δυσκολεύονται να σχεδιάσουν την πλημμύρα κοινοτήτων με χαμηλό υψόμετρο, ακόμη και ολόκληρων χωρών. Άλλα έθνη βλέπουν νέες οικονομικές ευκαιρίες. Τι συμβαίνει όταν η σύντομη διαδρομή από την Ασία προς την Ευρώπη είναι μέσω του πρόσφατα καθαρισμένου καλοκαιρινού μονοπατιού στην Αρκτική, όταν ο θαλάσσιος πάγος δεν υπάρχει πλέον; Πώς επιβάλλουμε τις υπάρχουσες συμφωνίες όταν εμφανίζονται νέα ζητήματα; Τέτοια ζητήματα περιελάμβαναν τον τρόπο διασφάλισης ασφαλών λειτουργιών σε νέα πιθανά κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου σε περιοχές όπου είναι σκοτεινό έξι μήνες του χρόνου και οι σταθερές κατασκευές είναι πάντα ευάλωτες σε μεγάλα παγόβουνα και άλλες βλάβες. Άλλα ζητήματα που τέθηκαν περιελάμβαναν νέα πρόσβαση στην αλιεία, νέους διαγωνισμούς για ορυκτούς πόρους βαθέων υδάτων, μετατόπιση της αλιείας λόγω θερμοκρασίας των υδάτων, στάθμης της θάλασσας και χημικών αλλαγών και εξαφανιζόμενα νησιά και παράκτιες υποδομές λόγω της ανόδου της στάθμης της θάλασσας.  

Μάθαμε επίσης πολλά. Για παράδειγμα, γνώριζα ότι το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ ήταν μεγάλος καταναλωτής ορυκτών καυσίμων, αλλά δεν ήξερα ότι ήταν ο μεγαλύτερος μεμονωμένος καταναλωτής ορυκτών καυσίμων στον κόσμο. Οποιαδήποτε μείωση στη χρήση ορυκτών καυσίμων αντιπροσωπεύει σημαντική επίδραση στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Ήξερα ότι οι νηοπομπές καυσίμων ήταν ιδιαίτερα ευάλωτες σε επιθέσεις από εχθρικές δυνάμεις, αλλά με λύπη έμαθα ότι οι μισοί πεζοναύτες που σκοτώθηκαν στο Αφγανιστάν και το Ιράκ υποστήριζαν νηοπομπές καυσίμων. Οποιαδήποτε μείωση της εξάρτησης από τα καύσιμα σώζει σαφώς τις ζωές των νεαρών ανδρών και των γυναικών μας στο πεδίο—και ακούσαμε για μερικές εκπληκτικές καινοτομίες που αυξάνουν την αυτοδυναμία των μπροστινών μονάδων και συνεπώς μειώνουν τον κίνδυνο.

Ο μετεωρολόγος Τζεφ Μάστερς, ο πρώην κυνηγός τυφώνων και ιδρυτής του Wunderground, έδωσε μια διασκεδαστική έως νηφάλια ματιά στις πιθανότητες για τις «12 κορυφαίες πιθανές καταστροφές που σχετίζονται με τον καιρό των 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων» που θα μπορούσαν να συμβούν πριν από το 2030. Οι περισσότερες από τις πιθανότητες φαίνεται να είναι στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αν και περίμενα να αναφέρει πιθανούς τυφώνες και κυκλώνες που έπληξαν σε ιδιαίτερα ευάλωτες περιοχές, με εξέπληξε πόσο μεγάλο ρόλο έπαιξε η ξηρασία στο οικονομικό κόστος και την απώλεια ανθρώπινων ζωών —ακόμα και στις Ηνωμένες Πολιτείες— και πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος της μπορεί να επηρεάσει την επισιτιστική και την οικονομική ασφάλεια.

Είχαμε τη χαρά να παρακολουθήσουμε και να ακούσουμε, καθώς ο Κυβερνήτης Patrick Deval απένειμε βραβείο ηγεσίας στον Υπουργό Ναυτικού των ΗΠΑ, Ray Mabus, οι προσπάθειες του οποίου να κατευθύνει το Ναυτικό και το Σώμα Πεζοναυτών μας προς την ενεργειακή ασφάλεια αντικατοπτρίζουν τη δέσμευση του Πολεμικού Ναυτικού στο σύνολό του για πιο βιώσιμος, αυτοδύναμος και ανεξάρτητος στόλος. Ο υπουργός Mabus μας υπενθύμισε ότι η βασική του δέσμευση ήταν το καλύτερο, πιο αποτελεσματικό Ναυτικό που θα μπορούσε να προωθήσει - και ότι ο Πράσινος Στόλος και άλλες πρωτοβουλίες - αντιπροσώπευαν τον πιο στρατηγικό δρόμο προς την παγκόσμια ασφάλεια. Είναι πολύ κακό που οι αρμόδιες επιτροπές του Κογκρέσου προσπαθούν να μπλοκάρουν αυτόν τον λογικό δρόμο προς τη βελτίωση της αυτοδυναμίας των ΗΠΑ.

Είχαμε επίσης την ευκαιρία να ακούσουμε από μια ομάδα εμπειρογνωμόνων για την προσέγγιση και την επικοινωνία στους ωκεανούς, σχετικά με τη σημασία της συμμετοχής του κοινού στην υποστήριξη των προσπαθειών για να γίνει η σχέση μας με τους ωκεανούς και την ενέργεια μέρος της συνολικής μας οικονομικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής ασφάλειας. Ένας πάνελ ήταν The Ocean ProjectΟ Wei Ying Wong, ο οποίος έκανε μια ζωηρή παρουσίαση σχετικά με τα κενά που παραμένουν στον αλφαβητισμό των ωκεανών και την ανάγκη να αξιοποιήσουμε πόσο πολύ νοιαζόμαστε όλοι για τον ωκεανό.

Ως μέλος του τελικού πάνελ, ο ρόλος μου ήταν να συνεργαστώ με τους συναδέλφους μου για να εξετάσω τις συστάσεις των συμμετεχόντων για τα επόμενα βήματα και να συνθέσω το υλικό που είχε παρουσιαστεί στο συνέδριο.   

Είναι πάντα ενδιαφέρον να συμμετέχουμε σε νέες συζητήσεις σχετικά με τους πολλούς τρόπους με τους οποίους βασιζόμαστε στους ωκεανούς για την παγκόσμια ευημερία μας. Η έννοια της ασφάλειας —σε κάθε επίπεδο— ήταν και είναι ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον πλαίσιο για τη διατήρηση των ωκεανών.