Η δήλωση του Ocean Foundation για την 6η Έκθεση της IPCC

Η 6^th Έκθεση IPCC κυκλοφόρησε με φανφάρες στις 6 Αυγούστου — επιβεβαιώνοντας αυτό που γνωρίζουμε (ότι ορισμένες από τις συνέπειες των υπερβολικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου είναι αναπόφευκτες σε αυτό το σημείο) και παρόλα αυτά προσφέρει κάποια ελπίδα εάν είμαστε πρόθυμοι να δράσουμε σε τοπικό, περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο. Η έκθεση ενισχύει τα αποτελέσματα που οι επιστήμονες έχουν προβλέψει τουλάχιστον την τελευταία μιάμιση δεκαετία.   

Γινόμαστε ήδη μάρτυρες ραγδαίων αλλαγών στο βάθος, τη θερμοκρασία και τη χημεία του ωκεανού και όλο και πιο ακραίες καιρικές συνθήκες σε όλο τον κόσμο. Και, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι είναι πιθανή περαιτέρω αλλαγή — ακόμα κι αν δεν μπορούμε να ποσοτικοποιήσουμε τις συνέπειες. 

Συγκεκριμένα, ο ωκεανός θερμαίνεται και η παγκόσμια στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει.

Αυτές οι αλλαγές, μερικές από τις οποίες θα είναι καταστροφικές, είναι πλέον αναπόφευκτες. Τα φαινόμενα ακραίας ζέστης μπορούν να σκοτώσουν τους κοραλλιογενείς υφάλους, τα αποδημητικά θαλασσοπούλια και τη θαλάσσια ζωή—όπως οι βορειοδυτικές Ηνωμένες Πολιτείες έμαθαν το κόστος τους αυτό το καλοκαίρι. Δυστυχώς, τέτοια γεγονότα έχουν διπλασιαστεί σε συχνότητα από τη δεκαετία του 1980.  

Σύμφωνα με την έκθεση, ό,τι και να κάνουμε, η στάθμη της θάλασσας θα συνεχίσει να ανεβαίνει. Τον περασμένο αιώνα, τα επίπεδα των ωκεανών έχουν αυξηθεί κατά μέσο όρο 8 ίντσες και ο ρυθμός αύξησης έχει διπλασιαστεί από το 2006. Σε όλο τον κόσμο, οι κοινότητες αντιμετωπίζουν περισσότερες πλημμύρες και, επομένως, μεγαλύτερη διάβρωση και βλάβη στις υποδομές. Και πάλι, καθώς ο ωκεανός συνεχίζει να θερμαίνεται, τα στρώματα πάγου στην Ανταρκτική και τη Γροιλανδία είναι πιθανό να λιώσουν πιο γρήγορα από ό,τι ήδη. Η κατάρρευσή τους θα μπορούσε να συμβάλει μέχρι περίπου τρία επιπλέον πόδια στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας.

Όπως και οι συνάδελφοί μου, δεν με εκπλήσσει αυτή η έκθεση, ούτε ο ανθρώπινος ρόλος μας στην πρόκληση κλιματικής καταστροφής. Η κοινότητά μας το έχει δει αυτό να έρχεται εδώ και πολύ καιρό. Με βάση πληροφορίες που ήταν ήδη διαθέσιμες, Προειδοποίησα για την κατάρρευση της «μεταφορικής ζώνης» του Ρεύματος του Κόλπου του Ατλαντικού Ωκεανού, σε μια έκθεση του 2004 για τους συναδέλφους μου. Καθώς ο πλανήτης συνεχίζει να θερμαίνεται, η άνοδος της θερμοκρασίας των ωκεανών επιβραδύνει αυτά τα κρίσιμα ρεύματα του Ατλαντικού ωκεανού που συμβάλλουν στη σταθεροποίηση του κλίματος στην Ευρώπη και γίνονται πιο πιθανό να καταρρεύσουν απότομα. Μια τέτοια κατάρρευση θα μπορούσε μάλλον να στερήσει ξαφνικά την Ευρώπη από τη συγκρατημένη ζεστασιά του ωκεανού.

Ωστόσο, με ανησυχεί η τελευταία έκθεση της IPCC, διότι επιβεβαιώνει ότι βλέπουμε πιο γρήγορα και ακραία αποτελέσματα από ό,τι περιμέναμε.  

Τα καλά νέα είναι ότι ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε, και υπάρχει ακόμα ένα μικρό παράθυρο για να σταματήσουμε τα πράγματα να χειροτερεύουν. Μπορούμε να μειώσουμε τις εκπομπές, να προχωρήσουμε σε πηγές ενέργειας μηδενικού άνθρακα, κλείσιμο των πιο ρυπογόνων ενεργειακών εγκαταστάσεων, και να συνεχίσει αποκατάσταση μπλε άνθρακα για να αφαιρέσετε τον άνθρακα στην ατμόσφαιρα και να τον μεταφέρετε στη βιόσφαιρα – η στρατηγική χωρίς λύπη.

Τι μπορείτε λοιπόν να κάνετε;

Υποστηρίξτε τις προσπάθειες για αλλαγές σε εθνικό και διεθνές επίπεδο πολιτικής. Για παράδειγμα, η ηλεκτρική ενέργεια είναι ο μεγαλύτερος παράγοντας στον κόσμο στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι μόνο λίγες εταιρείες είναι υπεύθυνες για την πλειοψηφία των εκπομπών στις ΗΠΑ παγκοσμίως, μόλις το 5% των σταθμών παραγωγής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα εκπέμπουν περισσότερο από το 70% αέρια θερμοκηπίου—που φαίνεται σαν ένας οικονομικά αποδοτικός στόχος. Μάθετε από πού προέρχεται η ηλεκτρική σας ενέργεια και ζητήστε από τους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων να δουν τι μπορεί να γίνει για τη διαφοροποίηση των πηγών. Σκεφτείτε πώς μπορείτε να μειώσετε το ενεργειακό σας αποτύπωμα και να υποστηρίξετε τις προσπάθειες αποκατάστασης των φυσικών καταβόθρων άνθρακα—ο ωκεανός είναι σύμμαχός μας από αυτή την άποψη.

Η έκθεση της IPCC επιβεβαιώνει ότι είναι πλέον καιρός να μετριαστούν οι πιο σοβαρές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, ακόμη και όταν μαθαίνουμε να προσαρμόζουμε τις αλλαγές που βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη. Η δράση με βάση την κοινότητα μπορεί να είναι το πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα για αλλαγές μεγαλύτερης κλίμακας. Είμαστε όλοι μάζι σε αυτο.  

— Mark J. Spalding, Πρόεδρος