Sundarban Spill: Μαγγρόβια και δελφίνια σε κίνδυνο

Από τον Mark J. Spalding, Πρόεδρο

Το πρωί της Τρίτης, ξυπνήσαμε με άσχημα νέα για ένα ναυτικό ατύχημα στα νερά του Μπαγκλαντές. Το Southern Star-7, ένα δεξαμενόπλοιο συγκρούστηκε με άλλο πλοίο και το αποτέλεσμα ήταν μια διαρροή περίπου 92,000 γαλονιών πετρελαίου φούρνου. Η ναυτιλία κατά μήκος της διαδρομής σταμάτησε και το βυθισμένο πλοίο ρυμουλκήθηκε με επιτυχία στο λιμάνι την Πέμπτη, εμποδίζοντας επιπλέον διαρροές. Ωστόσο, το πετρέλαιο που διέρρευσε συνεχίζει να εξαπλώνεται σε μια από τις πιο πολύτιμες φυσικές περιοχές της περιοχής, το σύστημα παράκτιων δασών μαγκρόβων γνωστό ως Sundarbans, Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO από το 1997 και δημοφιλής τουριστικός προορισμός.  

Κοντά στον κόλπο της Βεγγάλης στον Ινδικό Ωκεανό, το Sundarbans είναι μια περιοχή που εκτείνεται στα δέλτα των ποταμών Γάγγη, Βραχμαπούτρα και Μέγκνα, σχηματίζοντας το μεγαλύτερο μαγγρόβιο δάσος στον κόσμο. Είναι το σπίτι για σπάνια ζώα όπως η τίγρη της Βεγγάλης και άλλα απειλούμενα είδη όπως τα δελφίνια του ποταμού (Irawaddy και Ganges) και οι ινδικοί πύθωνες. Το Μπαγκλαντές δημιούργησε τις προστατευόμενες περιοχές των δελφινιών το 2011, όταν οι αξιωματούχοι αντιλήφθηκαν ότι τα Sundarbans φιλοξενούν τον μεγαλύτερο γνωστό πληθυσμό δελφινιών Irawaddy. Η εμπορική ναυτιλία απαγορεύτηκε από τα ύδατά της στα τέλη της δεκαετίας του 1990, αλλά η κυβέρνηση είχε επιτρέψει την προσωρινή επαναλειτουργία μιας πρώην λωρίδας ναυτιλίας μετά τη λάσπη της εναλλακτικής διαδρομής το 2011.

Τα δελφίνια Irawaddy μεγαλώνουν μέχρι και οκτώ πόδια σε μήκος. Είναι μπλε-γκρι δελφίνια χωρίς ράμφος με στρογγυλεμένο κεφάλι και διατροφή που είναι κυρίως ψάρι. Είναι στενά συνδεδεμένα με την όρκα και είναι το μόνο δελφίνι που είναι γνωστό ότι φτύνει ενώ τρέφεται και κοινωνικοποιείται. Εκτός από την ασφάλεια της ναυτιλίας, οι απειλές για το Irawaddy περιλαμβάνουν εμπλοκή σε αλιευτικά εργαλεία και απώλεια οικοτόπου λόγω της ανθρώπινης ανάπτυξης και της ανόδου της στάθμης της θάλασσας.  

Σήμερα το πρωί, μάθαμε από το BBC, ότι «ο επικεφαλής της τοπικής λιμενικής αρχής είπε στους δημοσιογράφους ότι οι ψαράδες θα χρησιμοποιούσαν «σφουγγάρια και σάκους» για να συλλέξουν το χυμένο λάδι, το οποίο έχει εξαπλωθεί σε μια περιοχή 80 χιλιομέτρων». Ενώ οι αρχές φέρεται να στέλνουν διασκορπιστικά στην περιοχή, δεν είναι καθόλου σαφές ότι η εφαρμογή χημικών θα ωφελήσει τα δελφίνια, τα μαγγρόβια ή τα άλλα ζώα που ζουν σε αυτό το πλούσιο σύστημα. Στην πραγματικότητα, δεδομένων των αναδυόμενων δεδομένων από την καταστροφή του Deepwater Horizon το 2010 στον Κόλπο του Μεξικού, γνωρίζουμε ότι τα διασκορπιστικά έχουν μακροπρόθεσμες τοξικές επιδράσεις στη ζωή των ωκεανών και επιπλέον, ότι μπορεί να παρεμβαίνουν στη φυσική διάσπαση του πετρελαίου στο νερό. , διασφαλίζοντας ότι παραμένει στον πυθμένα του ωκεανού και μπορεί να αναταραχθεί από τις καταιγίδες.

Όλοι γνωρίζουμε ότι τα χημικά συστατικά του πετρελαίου (συμπεριλαμβανομένων προϊόντων όπως το αέριο ή το ντίζελ) μπορεί να αποδειχθούν θανατηφόρα για τα φυτά και τα ζώα, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων. Επιπλέον, το λάδι της θάλασσας πουλιών και άλλων θαλάσσιων ζώων μπορεί να μειώσει την ικανότητά τους να ρυθμίζουν τη θερμοκρασία του σώματος, οδηγώντας σε θάνατο. Η αφαίρεση του λαδιού μέσω βραχιόνων και άλλων μέσων είναι μια στρατηγική. Η εφαρμογή χημικών διασκορπιστικών είναι ένα άλλο.