Ο ρόλος του Συνδέσμου Εθνών της Νοτιοανατολικής Ασίας στα ζητήματα των ωκεανών

Στις 28 Ιανουαρίου, έφτασα στη Μανίλα, την πρωτεύουσα των Φιλιππίνων, μια από τις 16 πόλεις που συνθέτουν το «Μετρό Μανίλα», την πιο πυκνοκατοικημένη αστική περιοχή στον κόσμο — φτάνοντας κατά τη διάρκεια της ημέρας πληθυσμό 17 εκατομμυρίων ανθρώπων, περίπου 1 /6 του πληθυσμού της χώρας. Ήταν η πρώτη μου επίσκεψη στη Μανίλα και ήμουν ενθουσιασμένος που συναντήθηκα με κυβερνητικούς αξιωματούχους και άλλους για να μιλήσω για το ASEAN και τον ρόλο του στα ζητήματα των ωκεανών. Η ASEAN (η Ένωση Εθνών της Νοτιοανατολικής Ασίας) είναι ένας περιφερειακός οργανισμός εμπορίου και οικονομικής ανάπτυξης με 10 κράτη μέλη που συνεργάζονται για την προώθηση κοινών δομών διακυβέρνησης για τη βελτίωση της οικονομικής και κοινωνικής ισχύος της περιοχής συνολικά. Κάθε χώρα μέλος προεδρεύει για ένα έτος — με αλφαβητική σειρά.

Το 2017, οι Φιλιππίνες ακολουθούν το Λάος για να γίνει πρόεδρος του ASEAN για ένα χρόνο. Η κυβέρνηση των Φιλιππίνων θέλει να αξιοποιήσει στο έπακρο την ευκαιρία της. «Έτσι, για να αναφερθώ στο θέμα του ωκεανού, το Ινστιτούτο Εξωτερικών Υπηρεσιών του (στο Υπουργείο Εξωτερικών) και το Γραφείο Διαχείρισης Βιοποικιλότητας (στο Τμήμα Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων) με κάλεσαν να συμμετάσχω σε μια άσκηση σχεδιασμού με την υποστήριξη του Asia Foundation (με επιχορήγηση από το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ). Η ομάδα των εμπειρογνωμόνων μας περιελάμβανε την Cheryl Rita Kaur, την ενεργή επικεφαλής του Κέντρου Παράκτιου & Θαλάσσιου Περιβάλλοντος, Ναυτιλιακό Ινστιτούτο της Μαλαισίας, και την Δρ. Liana Talaue-McManus, Project Manager του Προγράμματος Αξιολόγησης Διασυνοριακών Υδάτων, UNEP. Ο Δρ Talaue-McManus είναι επίσης από τις Φιλιππίνες και είναι ειδικός στην περιοχή. Για τρεις ημέρες, δώσαμε συμβουλές και συμμετείχαμε σε ένα «Σεμινάριο-Εργαστήριο για την Προστασία του Παράκτιου και Θαλάσσιου Περιβάλλοντος και ο ρόλος της ASEAN το 2017», με ηγέτες από πολλούς φορείς για να συζητήσουμε ευκαιρίες για την ηγεσία των Φιλιππίνων στην προστασία των ακτών και της θάλασσας του ASEAN. 

Η Ένωση Εθνών της Νοτιοανατολικής Ασίας (ASEAN) πρόκειται να γιορτάσει την 50η επέτειό της.  Έθνη μέλη: Μπρουνέι, Βιρμανία (Μυανμάρ), Καμπότζη, Ινδονησία, Λάος, Μαλαισία, Φιλιππίνες, Σιγκαπούρη, Ταϊλάνδη και Βιετνάμ    

Θαλάσσια Βιοποικιλότητα της Περιφέρειας  
Τα 625 εκατομμύρια άνθρωποι των 10 χωρών της ASEAN εξαρτώνται από έναν υγιή παγκόσμιο ωκεανό, κατά κάποιο τρόπο περισσότερο από τις περισσότερες άλλες περιοχές του κόσμου. Τα χωρικά ύδατα της ASEAN περιλαμβάνουν έκταση τριπλάσια της χερσαίας έκτασης. Συλλογικά αντλούν ένα τεράστιο μέρος του ΑΕΠ τους από την αλιεία (τοπική και ανοιχτή θάλασσα) και τον τουρισμό, και λίγο λιγότερο από την υδατοκαλλιέργεια για εγχώρια κατανάλωση και εξαγωγή. Ο τουρισμός, η ταχύτερα αναπτυσσόμενη βιομηχανία σε πολλές χώρες της ASEAN, εξαρτάται από τον καθαρό αέρα, το καθαρό νερό και τις υγιείς ακτές. Άλλες περιφερειακές δραστηριότητες στον ωκεανό περιλαμβάνουν τη ναυτιλία για εξαγωγή γεωργικών και άλλων προϊόντων, καθώς και την παραγωγή και εξαγωγή ενέργειας.

Η περιοχή ASEAN περιλαμβάνει το Κοραλλιογενές Τρίγωνο, την περιοχή των έξι εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων με τροπικό νερό που φιλοξενεί 6 από τα 7 είδη θαλάσσιων χελωνών και περισσότερα από 2,000 είδη ψαριών. Συνολικά, η περιοχή φιλοξενεί το 15% της παγκόσμιας παραγωγής ψαριών, το 33% των λιβαδιών με θαλάσσια χόρτα, το 34% της κάλυψης των κοραλλιογενών υφάλων και το 35% της παγκόσμιας έκτασης με μαγγρόβια. Δυστυχώς, τρεις είναι σε παρακμή. Χάρη στα προγράμματα αναδάσωσης, τα μαγκρόβια δάση επεκτείνονται—πράγμα που θα βοηθήσει στη σταθεροποίηση των ακτών και στην αύξηση της παραγωγικότητας της αλιείας. Μόλις το 2.3% της τεράστιας θαλάσσιας επικράτειας της περιοχής διαχειρίζεται ως προστατευόμενες περιοχές (MPA)—γεγονός που καθιστά δύσκολη την πρόληψη περαιτέρω υποβάθμισης της υγείας των κρίσιμων πόρων των ωκεανών.

Απειλές
Οι απειλές για την υγεία των ωκεανών από τις ανθρώπινες δραστηριότητες στην περιοχή είναι παρόμοιες με αυτές που εντοπίζονται σε παράκτιες περιοχές σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των επιπτώσεων των εκπομπών άνθρακα. Υπερανάπτυξη, υπεραλίευση, περιορισμένη ικανότητα επιβολής νόμων κατά της εμπορίας ανθρώπων, απειλούμενων ειδών, παράνομης αλιείας και άλλου παράνομου εμπορίου άγριας ζωής και έλλειψη πόρων για την αντιμετώπιση της διαχείρισης απορριμμάτων και άλλων αναγκών υποδομής.

Στη συνάντηση, ο Δρ. Taulaue-McManus ανέφερε ότι η περιοχή βρίσκεται επίσης σε υψηλό κίνδυνο για άνοδο της στάθμης της θάλασσας, γεγονός που έχει επιπτώσεις στη χωροθέτηση παράκτιων υποδομών κάθε τύπου. Ένας συνδυασμός υψηλότερων θερμοκρασιών, βαθύτερων υδάτων και μεταβαλλόμενης χημείας των ωκεανών θέτει σε κίνδυνο όλη τη ζωή των ωκεανών στην περιοχή - αλλάζοντας τη θέση των ειδών και επηρεάζοντας τα μέσα διαβίωσης των βιοτεχνών και των ψαράδων που ζουν και εκείνων που εξαρτώνται από τον καταδυτικό τουρισμό, για παράδειγμα.

Ανάγκες
Για την αντιμετώπιση αυτών των απειλών, οι συμμετέχοντες στο εργαστήριο τόνισαν την ανάγκη για διαχείριση μείωσης του κινδύνου καταστροφών, διαχείριση διατήρησης της βιοποικιλότητας και μείωση της ρύπανσης και διαχείριση αποβλήτων. Η ASEAN χρειάζεται τέτοιες πολιτικές για να κατανείμει τη χρήση, να προωθήσει μια ποικιλόμορφη οικονομία, να αποτρέψει τη ζημιά (σε ανθρώπους, σε ενδιαιτήματα ή σε κοινότητες) και να υποστηρίξει τη σταθερότητα δίνοντας προτεραιότητα στη μακροπρόθεσμη αξία έναντι του βραχυπρόθεσμου κέρδους.

Υπάρχουν εξωτερικές απειλές για την περιφερειακή συνεργασία από πολιτικές/διπλωματικές διαμάχες από άλλα έθνη, συμπεριλαμβανομένων των νέων ριζικά αλλαγμένων εμπορικών και διεθνών πολιτικών της νέας κυβέρνησης των ΗΠΑ. Υπάρχει επίσης μια παγκόσμια αντίληψη ότι τα ζητήματα της εμπορίας ανθρώπων δεν αντιμετωπίζονται επαρκώς στην περιοχή.

Υπάρχουν ήδη καλές περιφερειακές προσπάθειες για την αλιεία, το εμπόριο άγριας ζωής και τους υγροτόπους. Ορισμένες χώρες της ASEAN είναι καλές στη ναυτιλία και άλλες στις MPA. Η Μαλαισία, προηγούμενη προεδρία, ξεκίνησε το Στρατηγικό Σχέδιο της ASEAN για το Περιβάλλον (ASPEN), το οποίο επίσης προσδιορίζει την αντιμετώπιση αυτών των αναγκών ως δρόμο προς τα εμπρός με την περιφερειακή διακυβέρνηση των ωκεανών για ελεγχόμενη βιώσιμη ευημερία.  

Ως εκ τούτου, αυτά τα 10 έθνη της ASEAN, μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο θα καθορίσουν τη νέα γαλάζια οικονομία που θα «χρησιμοποιήσει βιώσιμα τους ωκεανούς, τις θάλασσες και τους θαλάσσιους πόρους» (σύμφωνα με τον Στόχο Αειφόρου Ανάπτυξης του ΟΗΕ 14, ο οποίος θα αποτελέσει αντικείμενο πολυήμερη διεθνής συνάντηση τον Ιούνιο). Διότι, η ουσία είναι ότι θα πρέπει να υπάρχουν νομικά και πολιτικά εργαλεία για τη διαχείριση της γαλάζιας οικονομίας, της γαλάζιας (ανάπτυξης) ευημερίας και των παραδοσιακών οικονομιών των ωκεανών για να μας οδηγήσουν σε μια πραγματικά βιώσιμη σχέση με τον ωκεανό. 

Ικανοποίηση των αναγκών με τη διακυβέρνηση των ωκεανών
Η διακυβέρνηση των ωκεανών είναι το πλαίσιο κανόνων και θεσμών που προσπαθούν να οργανώσουν τον τρόπο με τον οποίο εμείς οι άνθρωποι σχετιζόμαστε με τις ακτές και τους ωκεανούς. για τον εξορθολογισμό και τον περιορισμό των διευρυνόμενων ανθρώπινων χρήσεων των θαλάσσιων συστημάτων. Η διασύνδεση όλων των θαλάσσιων συστημάτων απαιτεί συντονισμό μεταξύ των επιμέρους παράκτιων εθνών της ASEAN και με τη διεθνή κοινότητα για περιοχές πέρα ​​από την εθνική δικαιοδοσία καθώς και για πόρους κοινού ενδιαφέροντος.  

Και, τι είδους πολιτικές επιτυγχάνουν αυτούς τους στόχους; Αυτά που ορίζουν κοινές αρχές διαφάνειας, βιωσιμότητας και συνεργασίας, προστατεύουν κρίσιμες περιοχές για την υποστήριξη οικονομικών δραστηριοτήτων, διαχειρίζονται κατάλληλα τις εποχιακές, γεωγραφικές και ειδών ανάγκες, καθώς και διασφαλίζουν την εναρμόνιση με διεθνείς, περιφερειακούς, εθνικούς και υποεθνικούς οικονομικούς και κοινωνικοπολιτιστικούς στόχους . Για να σχεδιάσει καλά τις πολιτικές, η ASEAN πρέπει να κατανοήσει τι διαθέτει και πώς χρησιμοποιείται. ευπάθεια σε αλλαγές στα καιρικά μοτίβα, τη θερμοκρασία του νερού, τη χημεία και το βάθος. και μακροπρόθεσμες ανάγκες για σταθερότητα και ειρήνη. Οι επιστήμονες μπορούν να συλλέγουν και να αποθηκεύουν δεδομένα και γραμμές βάσης και να διατηρούν πλαίσια παρακολούθησης που μπορούν να συνεχιστούν με την πάροδο του χρόνου και είναι πλήρως διαφανή και μεταβιβάσιμα.

Ακολουθούν οι συστάσεις θεμάτων και θεμάτων για συνεργασία από αυτήν τη συνάντηση του 2017, συμπεριλαμβανομένων πιθανών βασικών στοιχείων της προτεινόμενης δήλωσης των ηγετών της ASEAN για τη Συνεργασία στη Θαλάσσια Ασφάλεια και την Προστασία του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος ή/και πιθανές πρωτοβουλίες υπό την ηγεσία των Φιλιππίνων για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος για το 2017 και μετά:

Τα Θέματα

MPA και MPAN
Πάρκα Κληρονομιάς ASEAN
Οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα
Κλιματική αλλαγή
Η οξίνιση των ωκεανών
Βιοποικιλότητα
Ενδιαίτημα
Μεταναστευτικά είδη
Διακίνησης άγριας ζωής
Ναυτική Πολιτιστική Κληρονομιά
Τουρισμός
Υδατοκαλλιέργεια
Αλιεία
Ανθρώπινα δικαιώματα
ΠΛΑ
πυθμένα 
Εξόρυξη βυθού
Καλώδια
Ναυτιλία / Κυκλοφορία πλοίων

Τα Θέματα

Ανάπτυξη περιφερειακών ικανοτήτων
Βιωσιμότητα
Διατήρηση
Απάτη
Μείωση
Προσαρμογή
Διαφάνεια
Ιχνηλασιμότητα
Βιοπορισμοί
Ενοποίηση της πολιτικής ASEAN / συνέχεια μεταξύ των κυβερνήσεων
Επίγνωση για μείωση της άγνοιας
Ανταλλαγή γνώσης / Εκπαίδευση / Προσέγγιση
Κοινές αξιολογήσεις / σημεία αναφοράς
Συνεργατική έρευνα / παρακολούθηση
Μεταφορά τεχνολογίας / βέλτιστων πρακτικών
Συνεργασία επιβολής και επιβολής
Δικαιοδοσία / εντολές / εναρμόνιση νόμων

Αντικείμενα που ανέβηκαν στην κορυφή
Οι αντιπροσωπευόμενες υπηρεσίες των Φιλιππίνων πιστεύουν ότι το έθνος τους έχει ιστορικό να ηγηθεί σε: MPA και δίκτυα θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών. δέσμευση της κοινότητας, μεταξύ άλλων από τοπικές κυβερνήσεις, ΜΚΟ και αυτόχθονες πληθυσμούς· αναζήτηση και ανταλλαγή παραδοσιακής γνώσης· συνεργατικά προγράμματα θαλάσσιας επιστήμης· επικύρωση των σχετικών συμβάσεων· και αντιμετώπιση πηγών θαλάσσιων απορριμμάτων.

Οι ισχυρότερες συστάσεις για περιφερειακές δράσεις περιελάμβαναν τα τρία βασικά στοιχεία του ΑΕΠ που αναφέρθηκαν παραπάνω (αλιεία, υδατοκαλλιέργεια και τουρισμός). Πρώτον, οι συμμετέχοντες θέλουν να δουν εύρωστη, καλά διαχειριζόμενη αλιεία για τοπική κατανάλωση και για αγορές εξαγωγικού εμπορίου. Δεύτερον, βλέπουν την ανάγκη για έξυπνη υδατοκαλλιέργεια που να είναι καλά τοποθετημένη και καλά σχεδιασμένη σύμφωνα με τα πρότυπα της ASEAN. Τρίτον, συζητήσαμε την ανάγκη για πραγματικό οικοτουρισμό και αειφόρο τουριστική υποδομή που δίνει έμφαση στη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς, τη συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών και του δημόσιου-ιδιωτικού τομέα, την επανεπένδυση στην περιοχή και τη βιωσιμότητα και κάποια μορφή «αποκλειστικής» διαφοροποίησης που σημαίνει περισσότερα έσοδα.

Άλλες ιδέες που κρίθηκαν άξιες εξερεύνησης περιελάμβαναν το μπλε άνθρακα (μαγκρόβια, θαλάσσια χόρτα, αντισταθμίσεις δέσμευσης άνθρακα κ.λπ.). ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και ενεργειακή απόδοση (περισσότερη ανεξαρτησία και για να βοηθηθούν οι μακρινές κοινότητες να ευημερήσουν). και να αναζητήσουμε τρόπους για να αναγνωρίσουμε εταιρείες των οποίων τα προϊόντα είναι ενεργά ΚΑΛΑ για τον ωκεανό.

Υπάρχουν μεγάλα εμπόδια στην υλοποίηση αυτών των ιδεών. Περνώντας δυόμισι ώρες στο αυτοκίνητο για να διανύσουμε περίπου δυόμισι μίλια, μας έδωσε πολύ χρόνο για να μιλήσουμε στο τέλος της τελευταίας συνεδρίας. Συμφωνήσαμε ότι υπήρχε μεγάλη αισιοδοξία και επιθυμία να κάνουμε το σωστό. Στο τέλος, η διασφάλιση ενός υγιούς ωκεανού θα συμβάλει στη διασφάλιση ενός υγιούς μέλλοντος για τα έθνη του ASEAN. Και, ένα καλά σχεδιασμένο καθεστώς διακυβέρνησης των ωκεανών μπορεί να τους βοηθήσει να φτάσουν εκεί.

Header Photo: Rebecca Weeks/Marine Photobank