Бүгінде Америка Құрама Штаттары Париж келісіміне, ұлттық және бірлескен халықаралық әрекеттер арқылы климаттың өзгеруімен күресу жөніндегі жаһандық міндеттемеге қайта қосылып отыр. Бұл келісімге қатыспаған 197 елдің жеті елін ғана қалдырады. АҚШ 2016 жылы қосылған Париж келісімінен шығу, ішінара әрекетсіздіктің шығындары мен салдары климаттың өзгеруімен күресу шығындарынан әлдеқайда асып түсетінін мойындамау болды. Жақсы жаңалық мынада, біз Келісімге бұрынғыға қарағанда жақсырақ ақпараттандырылған және қажетті өзгерістер енгізу үшін жабдықталғанбыз.

Адамның климаттың бұзылуы мұхит үшін ең үлкен қауіп болғанымен, мұхит сонымен бірге климаттың өзгеруімен күресудегі ең үлкен одақтасымыз болып табылады. Сонымен, мұхиттың көміртекті сіңіру және сақтау қабілетін қалпына келтіру жұмыстарын бастайық. Әрбір жағалаудағы және аралдық мемлекеттің өз елінің суларына мониторинг жасау және шешімдерді әзірлеу мүмкіндігін арттырайық. Теңіз шалғындарын, сортаңдар мен мангр ормандарын қалпына келтірейік және осылайша дауыл толқындарын әлсірету арқылы жағалауларды қорғайық. Осындай табиғатқа негізделген шешімдердің айналасында жұмыс орындары мен жаңа қаржылық мүмкіндіктер ашайық. Мұхит негізіндегі жаңартылатын энергияға ұмтылайық. Сонымен бірге, кеме қатынасын көміртексіздендіру, мұхиттағы көліктер шығарындыларын азайту және тасымалдауды тиімді ету үшін жаңа технологияларды тарту.

Париж келісімінің мақсаттарына қол жеткізу үшін талап етілетін жұмыс АҚШ Келісімнің қатысушысы болып табылса да жалғасады, бірақ бізде оның шеңберін ұжымдық мақсаттарымызға жету үшін пайдалану мүмкіндігіміз бар. Мұхиттардың денсаулығы мен молшылығын қалпына келтіру - бұл климаттың өзгеруінің ең нашар әсерлерін азайтудың және бүкіл адамзаттың игілігі үшін мұхиттағы барлық тіршілікті қолдаудың жеңісті, әділ стратегиясы.

The Ocean Foundation атынан Марк Дж. Спалдинг