Żywe zwierzęta magazynują węgiel. Jeśli weźmiesz rybę z morza i zjesz ją, zapas węgla w tej rybie zniknie z oceanu. Oceaniczny niebieski węgiel odnosi się do naturalnych sposobów, w jakie kręgowce morskie (nie tylko ryby) mogą wychwytywać i sekwestrować dwutlenek węgla, potencjalnie łagodząc skutki zmiany klimatu.

W oceanie węgiel przepływa przez sieć pokarmową. Najpierw jest utrwalany w procesie fotosyntezy przez fitoplankton na powierzchni. Poprzez konsumpcję węgiel jest następnie przenoszony i magazynowany w ciałach roślinożernych organizmów morskich, takich jak kryl. W wyniku drapieżnictwa węgiel gromadzi się w większych kręgowcach morskich, takich jak sardynki, rekiny i wieloryby.

Wieloryby gromadzą węgiel w swoich ciałach podczas swojego długiego życia, z których niektóre rozciągają się do 200 lat. Kiedy umierają, opadają na dno oceanu, zabierając ze sobą węgiel. Badania pokazuje, że każdy wielki wieloryb pochłania średnio około 33 ton dwutlenku węgla. Drzewo w tym samym okresie przyczynia się tylko do 3 procent pochłaniania węgla przez wieloryba.

Inne kręgowce morskie magazynują mniejsze ilości węgla przez krótsze okresy. Ich całkowita zdolność magazynowania jest znana jako „węgiel z biomasy”. Ochrona i zwiększanie zapasów błękitnego węgla oceanicznego w zwierzętach morskich może prowadzić do korzyści w zakresie ochrony i łagodzenia zmiany klimatu.

Niedawno w Zjednoczonych Emiratach Arabskich (ZEA) przeprowadzono odkrywcze badanie pilotażowe, które ma pomóc w zrozumieniu potencjalnego oceanicznego błękitnego węgla w rozwiązywaniu globalnych wyzwań związanych ze zmianą klimatu oraz we wspieraniu zrównoważonego rybołówstwa i polityki morskiej.

Projekt pilotażowy w Zjednoczonych Emiratach Arabskich został zlecony przez Abu-Dhabi Global Environmental Data Initiative (AGEDI) i współfinansowany przez Blue Climate Solutions, projekt Fundacja Oceanoraz Program Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska (UNEP). GRID-Arendal, który implementuje i wykonuje Projekt Blue Forest Instrumentu Globalnego Środowiska.

W badaniu wykorzystano istniejące zbiory danych i metody do ilościowego określenia i oceny zdolności ryb, waleni, krów morskich, żółwi morskich i ptaków morskich zamieszkujących część środowiska morskiego Zjednoczonych Emiratów Arabskich do magazynowania i sekwestracji węgla.

„Analiza stanowi pierwszy na świecie audyt i ocenę polityki dotyczącej błękitnego węgla w oceanach na poziomie krajowym i pozwoli odpowiednim podmiotom zajmującym się polityką i zarządzaniem w Zjednoczonych Emiratach Arabskich ocenić opcje potencjalnego wdrożenia polityki dotyczącej błękitnego węgla w oceanach na poziomie lokalnym i krajowym”, mówi Ahmed Abdulmuttaleb Baharoon, p.o. dyrektora AGEDI. „Ta praca jest silnym uznaniem potencjału ochrony życia morskiego i zrównoważonego zarządzania nim jako ważnego, opartego na przyrodzie rozwiązania globalnego wyzwania klimatycznego” – dodaje.

Jednym z nich jest węgiel z biomasy dziewięć zidentyfikowanych oceanicznych szlaków niebieskiego węgla dzięki czemu kręgowce morskie mogą pośredniczyć w magazynowaniu i sekwestracji węgla.

ZEA oceaniczny audyt błękitnego węgla

Jednym z celów badania w Zjednoczonych Emiratach Arabskich była ocena zasobów węgla z biomasy kręgowców morskich, ze szczególnym uwzględnieniem emiratu Abu Zabi, dla którego dostępna była większość wcześniejszych danych.

Potencjał magazynowania węgla z biomasy oceniano na dwa sposoby. Najpierw oszacowano utracony potencjał magazynowania dwutlenku węgla z biomasy, analizując dane dotyczące połowów. Po drugie, obecny potencjał magazynowania węgla z biomasy (tj. zasobów węgla z biomasy) dla ssaków morskich, żółwi morskich i ptaków morskich został oszacowany na podstawie analizy danych dotyczących obfitości. Ze względu na brak danych na temat liczebności ryb w czasie analizy, ryby zostały wyłączone z szacunków zasobów biomasy węgla stojącego, ale dane te powinny zostać uwzględnione w przyszłych badaniach.

W badaniu oszacowano, że w 2018 r. z powodu połowów utracono 532 tony potencjału magazynowania dwutlenku węgla z biomasy. Jest to prawie równowartość szacowanej obecnie 520 ton biomasy stałych zasobów węgla ssaków morskich, żółwi morskich i ptaków morskich w emiracie Abu Zabi.

To stado węglowe z biomasy składa się z krów morskich (51%), żółwi morskich (24%), delfinów (19%) i ptaków morskich (6%). Spośród 66 analizowanych gatunków (53 gatunki rybołówstwa, trzy gatunki ssaków morskich, dwa gatunki żółwi morskich i osiem gatunków ptaków morskich) w tym badaniu osiem (12%) ma stan ochrony wrażliwy lub wyższy.

„Węgiel z biomasy – i ogólnie błękitny węgiel oceaniczny – to tylko jedna z wielu usług ekosystemowych zapewnianych przez te gatunki i dlatego nie należy ich postrzegać w izolacji ani jako zamiennika innych strategii ochrony”, mówi Heidi Pearson, ekspert ds. University of Alaska Southeast i główny autor badania nad węglem z biomasy. 

„Ochrona i wzmacnianie zasobów węgla z biomasy kręgowców morskich może potencjalnie być jedną z wielu strategii planowania ochrony i łagodzenia zmian klimatu w Zjednoczonych Emiratach Arabskich” – dodaje.

„Wyniki potwierdzają wielką wartość ekologiczną wielorybów i innych organizmów morskich w łagodzeniu klimatu” – mówi Mark Spalding, prezes The Ocean Foundation. „Ważne jest, aby globalna społeczność uznała te dowody za część swoich ciągłych wysiłków na rzecz zarządzania i odbudowy życia morskiego oraz przeciwdziałania globalnym zmianom klimatycznym” – dodaje.

Ocena polityki dotyczącej błękitnego węgla w oceanach

Kolejnym celem projektu było zbadanie opłacalności oceanicznego błękitnego węgla jako narzędzia politycznego wspierającego zrównoważone zarządzanie zasobami morskimi i walkę ze zmianami klimatycznymi.

W badaniu przeprowadzono również ankietę wśród 28 interesariuszy środowiska przybrzeżnego i morskiego, aby ocenić wiedzę, postawy i postrzeganie koncepcji błękitnego węgla w oceanach i jej znaczenia dla polityki. Ocena polityki wykazała, że ​​zastosowanie polityki dotyczącej błękitnego węgla w oceanach ma istotne znaczenie polityczne w obszarach zmiany klimatu, ochrony różnorodności biologicznej i zarządzania rybołówstwem w kontekście krajowym, regionalnym i międzynarodowym.

„Zdecydowana większość uczestników ankiety zgodziła się, że należy zwiększyć międzynarodowe uznanie wartości oceanicznego błękitnego węgla i włączyć go do strategii ochrony i łagodzenia zmian klimatycznych” — mówi Steven Lutz, ekspert ds. błękitnego węgla w GRID-Arendal i kierownik autor oceny polityki. „Niezależnie od konieczności ograniczenia emisji dwutlenku węgla, badania te potwierdzają, że ochrona mórz jako strategia łagodzenia zmiany klimatu jest wykonalna, prawdopodobnie zostanie dobrze przyjęta i ma ogromny potencjał” – dodaje.

„Te odkrycia są pierwszymi tego rodzaju na świecie i znacząco przyczyniają się do rozmów na temat ochrony oceanów i zarządzania nimi w kontekście łagodzenia zmian klimatycznych” — mówi Isabelle Vanderbeck, ekspert ds. ekosystemów morskich w Programie Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska (UNEP).

„Błękitny węgiel oceaniczny może być jednym ze składników zestawu danych wykorzystywanych w opracowywaniu strategii łagodzenia zmian klimatu, zrównoważonych rybołówstw, polityki ochrony i planowania przestrzennego mórz. Badania te znacząco wypełniają lukę między ochroną mórz a polityką dotyczącą zmian klimatu i są potencjalnie bardzo istotne dla działań na oceanach, które mają być omawiane na tegorocznej konferencji ONZ w sprawie zmian klimatycznych w listopadzie” – dodaje.

Połączenia Dekada Oceanologii ONZ na rzecz Zrównoważonego Rozwoju (2021-2030) ogłoszona w grudniu 2017 r., zapewni wspólne ramy gwarantujące, że nauka o oceanach będzie mogła w pełni wspierać działania krajów na rzecz zrównoważonego zarządzania oceanami, a w szczególności realizacji Agendy na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030.

Aby uzyskać więcej informacji, skontaktuj się ze Stevenem Lutzem (GRID-Arendal): [email chroniony] lub Gabriel Grimsditch (UNEP): [email chroniony] lub Isabelle Vanderbeck (UNEP): [email chroniony]