2017 Odbiorca funduszu Boyd N. Lyon Sea Turtle Fund

Boyd N. Lyon Sea Turtle Fund został utworzony ku pamięci Boyda N. Lyona i zapewnia coroczne stypendium jednemu studentowi biologii morskiej, którego badania koncentrują się na żółwiach morskich. Fundusz został utworzony przez rodzinę i bliskich we współpracy z The Ocean Foundation w celu wspierania projektów, które pogłębiają naszą wiedzę na temat zachowania żółwi morskich, potrzeb siedliskowych, liczebności, rozmieszczenia przestrzennego i czasowego, badań nad bezpieczeństwem nurkowania i innych. Boyd pracował nad dyplomem z biologii na University of Central Florida i prowadził badania w UCF Marine Turtle Research Institute w Melbourne Beach, kiedy zmarł tragicznie, robiąc to, co najbardziej kochał, próbując schwytać nieuchwytnego żółwia morskiego. Wielu studentów ubiega się o stypendium każdego roku, ale odbiorca musi mieć prawdziwą pasję do żółwi morskich, podobnie jak Boyd.

Tegorocznym stypendystą Boyd N. Lyon Sea Turtle Fund jest Juan Manuel Rodriquez-Baron. Juan jest obecnie w trakcie studiów doktoranckich na Uniwersytecie Północnej Karoliny w Wilmington. Proponowany plan Juana obejmuje ocenę przyłowów i wskaźników fizjologicznych żółwi skórzastych ze wschodniego Pacyfiku po wypuszczeniu na tereny żerowania u wybrzeży Ameryki Środkowej i Południowej. Przeczytaj jego pełny plan poniżej:

â € <

1. Tło pytania badawczego 
Żółw skórzasty (Dermochelys coriacea) ze wschodniego Pacyfiku (Dermochelys coriacea) występuje na obszarach od Meksyku po Chile, z głównymi plażami lęgowymi w Meksyku i Kostaryce (Santidrián Tomillo et al. 2007; Sarti Martínez et al. 2007) oraz głównymi żerowiskami na wodach przybrzeżnych Ameryka Środkowa i Południowa (Shillinger i in. 2008, 2011; Bailey i in. 2012). Żółw skórzasty EP jest wymieniony przez IUCN jako krytycznie zagrożony i udokumentowano dramatyczne spadki liczby samic gniazdujących na głównych plażach lęgowych indeksu (http://www.iucnredlist.org/details/46967807/0). Szacuje się, że obecnie żyje mniej niż 1000 dorosłych samic żółwia skórzastego EP. Niezamierzone chwytanie dorosłych i młodszych osobników żółwia skórzastego EP przez łowiska działające w siedliskach żerowania tego gatunku budzi szczególne obawy, biorąc pod uwagę silny wpływ, jaki te etapy życia mają na dynamikę populacji (Alfaro-Shigueto i in. 2007, 2011; Wallace i in. al.2008). Wyniki badań przeprowadzonych w portach wzdłuż wybrzeży Ameryki Południowej wskazują, że od 1000 do 2000 EP żółwi skórzastych jest poławianych rocznie w regionalnych rybołówstwach na małą skalę, a około 30% – 50% schwytanych żółwi umiera (NFWF i IUCN/SSC Grupa Specjalistów ds. Żółwi Morskich). NOAA wymieniła żółwia skórzastego z Pacyfiku jako jeden z ośmiu „gatunków w centrum uwagi” i wyznaczyła łagodzenie przyłowów jako jeden z najważniejszych priorytetów ochrony w zakresie odbudowy tego gatunku. W marcu 2012 r. powołano Ekspercką Grupę Roboczą w celu opracowania Regionalnego Planu Działania mającego na celu powstrzymanie i odwrócenie spadku liczebności żółwia skórzastego EP. Regionalny plan działania podkreśla kluczowe znaczenie identyfikacji obszarów o wysokim ryzyku przyłowów, aw szczególności zaleca rozszerzenie portowych ocen przyłowów żółwia morskiego na Panamę i Kolumbię. Ponadto w Regionalnym Planie Działania uznano, że śmiertelność spowodowana przyłowem stanowi ogromne wyzwanie dla wysiłków na rzecz odbudowy żółwia skórzastego z EP, i stwierdzono, że lepsze zrozumienie wskaźników śmiertelności po interakcji ma kluczowe znaczenie dla rzetelnej oceny rzeczywistego wpływu przyłowów na ten gatunek.

2. Cele 
2.1. Poinformuj, które floty wchodzą w interakcje ze skórzastymi oraz które pory roku i obszary mają szczególne znaczenie dla tych interakcji; również do prowadzenia warsztatów z rybakami w celu dzielenia się wynikami badań, promowania najlepszych praktyk w zakresie obchodzenia się i wypuszczania schwytanych żółwi oraz wspierania współpracy w celu ułatwienia przyszłych badań.

â € <
2.2. Doprecyzuj szacunki śmiertelności żółwia skórzastego w wyniku interakcji rybołówstwa i udokumentuj ruchy żółwia skórzastego na obszarach żerowania na wschodnim Pacyfiku, aby ocenić potencjalne punkty zapalne dla interakcji rybołówstwa.
â € <
2.3. Współpraca z ogólnoregionalnymi inicjatywami (LaudOPO, NFWF) i NOAA w celu scharakteryzowania przyłowów żółwia skórzastego na łowiskach Ameryki Środkowej i Południowej oraz informowania o decyzjach kierownictwa dotyczących celów redukcji zagrożenia.
â € <
3. Metody
3.1. Faza pierwsza (w toku) Przeprowadziliśmy standaryzowaną ocenę przyłowów w trzech portach w Kolumbii (Buenaventura, Tumaco i Bahía Solano) oraz w siedmiu portach w Panamie (Vacamonte, Pedregal, Remedios, Muelle Fiscal, Coquira, Juan Diaz i Mutis). Wyboru portów do administrowania badaniem dokonano na podstawie danych rządowych dotyczących głównych flot rybackich działających na wodach kolumbijskich i panamskich. Ponadto informacje o tym, które floty wchodzą w interakcje ze skórzastymi oraz wstępne zbieranie współrzędnych interakcji (za pośrednictwem jednostek GPS przekazywanych rybakom, którzy chcą w nich uczestniczyć). Dane te pozwolą nam ocenić, z którymi flotami pracować, aby zebrać bardziej szczegółowe informacje na temat interakcji. Organizując krajowe warsztaty w czerwcu 2017 r., proponujemy zapewnienie szkoleń i narzędzi promujących praktyki połowowe, które zwiększą szanse na przeżycie po wypuszczeniu żółwi skórzastych złowionych na łowiskach przybrzeżnych i pelagicznych w obu krajach.
3.2. Faza druga Rozmieścimy nadajniki satelitarne na żółwiach skórzastych schwytanych w kolumbijskich i panamskich sieciach skrzelowych i przeprowadzimy ocenę stanu ich zdrowia. Będziemy współpracować z rządowymi naukowcami z kolumbijskiej i panamskiej Narodowej Służby Rybołówstwa (AUNAP i ARAP) oraz rybakami pracującymi na obszarach wysokiego ryzyka przyłowów, jak wskazują badania przyłowów w portach. Oceny stanu zdrowia i podłączenia nadajników zostaną przeprowadzone zgodnie z opublikowanymi protokołami (Harris et al. 2011; Casey et al. 2014) na żółwiach skórzastych schwytanych podczas rutynowych operacji połowowych. Próbki krwi zostaną przeanalizowane pod kątem określonych zmiennych na pokładzie statku za pomocą analizatora punktowego, a podpróbka krwi zostanie zamrożona do późniejszej analizy. Znaczniki PAT zostaną zaprogramowane tak, aby uwalniały się z miejsca przyczepu pancerza w warunkach wskazujących na śmiertelność (tj. głębokość >1200m lub stała głębokość przez 24 godziny) lub po okresie monitorowania wynoszącym 6 miesięcy. Zastosujemy podejście do modelowania odpowiednie dla zebranych danych, aby porównać cechy fizjologiczne żółwi, które przeżyły, śmiertelność i zdrowe żółwie złapane na morzu do badań naukowych. Przemieszczanie się po uwolnieniu będzie monitorowane i badane będą przestrzenne i czasowe trendy w użytkowaniu siedlisk. 4. Oczekiwane wyniki, sposób rozpowszechniania wyników Wykorzystamy dane z badań i statystyki rządowe dotyczące wielkości i nakładu połowowego flot rybackich, aby oszacować liczbę interakcji żółwi skórzastych, które mają miejsce rocznie w rybołówstwie na małą skalę iw rybołówstwie przemysłowym. Porównanie przyłowów żółwia skórzastego między łowiskami pozwoli nam zidentyfikować podstawowe zagrożenia i szanse na ograniczenie przyłowów w tym regionie. Integracja danych fizjologicznych z danymi dotyczącymi zachowania po uwolnieniu zwiększy naszą zdolność do oceny śmiertelności w wyniku interakcji rybołówstwa. Satelitarne śledzenie wypuszczanych żółwi skórzastych przyczyni się również do realizacji celu Regionalnego Planu Działania, jakim jest identyfikacja wzorców wykorzystania siedlisk oraz potencjalnego przestrzennego i czasowego nakładania się żółwi skórzastych i operacji połowowych na wschodnim Pacyfiku.