Niekończące się niewiadome: geoinżynieria klimatu

Rozbicie geoinżynierii klimatycznej, część 1

Część 2: Usuwanie dwutlenku węgla z oceanów
Część 3: Modyfikacja promieniowania słonecznego
Część 4: Biorąc pod uwagę etykę, równość i sprawiedliwość

Planeta się rozwija bliżej i bliżej do przekroczenia globalnego celu klimatycznego, jakim jest ograniczenie globalnego ocieplenia o 2℃. Z tego powodu wzrosło zainteresowanie geoinżynierią klimatyczną, w tym metodami usuwania dwutlenku węgla większości scenariuszy IPCC.

Cofnijmy się: co to jest geoinżynieria klimatyczna?

Geoinżynieria klimatu jest zamierzona interakcja człowieka z klimatem Ziemi w celu odwrócenia, zatrzymania lub złagodzenia skutków zmian klimatycznych. Geoinżynieria klimatyczna, znana również jako interwencja klimatyczna lub inżynieria klimatyczna, próbuje to zrobić obniżyć globalne temperatury poprzez modyfikację promieniowania słonecznego lub zredukować atmosferyczny dwutlenek węgla (CO₂) poprzez przechwytywanie i przechowywanie CO₂ w oceanie lub na lądzie.

Pilna potrzeba związana z kryzysem klimatycznym doprowadziła do badań i działań w zakresie geoinżynierii klimatycznej – nawet bez skutecznego kierowania zarządzaniem.

Projekty geoinżynierii klimatycznej będą miały długoterminowy wpływ na planetę i będą wymagać naukowy i etyczny kodeks postępowania. Projekty te wpłyną na ląd, oceany, powietrze i wszystkich, którzy są od nich zależni.

Pośpiech w kierunku metod geoinżynierii klimatu bez przewidywania może spowodować niezamierzone i nieodwracalne szkody dla globalnych ekosystemów. W niektórych przypadkach projekty geoinżynierii klimatycznej mogą przynosić zyski niezależnie od powodzenia projektu (na przykład poprzez sprzedaż kredytów do niesprawdzonych i niedopuszczonych projektów bez licencji społecznej), tworzenie zachęt, które mogą nie być zgodne z globalnymi celami klimatycznymi. Ponieważ globalna społeczność bada projekty geoinżynierii klimatycznej, uwzględnianie i rozwiązywanie problemów interesariuszy w całym procesie musi być na pierwszym planie.

Niewiadome i potencjalne niezamierzone konsekwencje projektów geoinżynierii klimatycznej podkreślają potrzebę przejrzystości i odpowiedzialności. Ponieważ wiele z tych projektów ma zasięg globalny, należy je monitorować i osiągać weryfikowalny pozytywny wpływ, jednocześnie równoważąc skalowalność z kosztami – w celu zapewnienia równości i dostępu.

Obecnie wiele projektów jest w fazie eksperymentalnej, a modele wymagają weryfikacji przed wdrożeniem na dużą skalę, aby zminimalizować niewiadome i niezamierzone konsekwencje. Eksperymenty oceaniczne i badania nad projektami geoinżynierii klimatu były ograniczone ze względu na trudności z monitorowaniem i weryfikacją powodzenia projektów takich jak szybkość i trwałość usuwania dwutlenku węgla. Opracowanie kodeksu postępowania i standardów ma kluczowe znaczenie na rzecz sprawiedliwych rozwiązań kryzysu klimatycznego, stawiając na pierwszym miejscu sprawiedliwość środowiskową i ochronę zasobów naturalnych.

Projekty geoinżynierii klimatycznej można podzielić na dwie główne kategorie.

Te kategorie są usuwanie dwutlenku węgla (CDR) i modyfikacją promieniowania słonecznego (SRM, zwaną także zarządzaniem promieniowaniem słonecznym lub geoinżynierią słoneczną). CDR koncentruje się na zmianach klimatu i globalnym ociepleniu z perspektywy gazów cieplarnianych (GHG). Projekty szukają sposobów zredukować dwutlenek węgla obecnie w atmosferze i przechowywać je w miejscach takich jak materia roślinna, formacje skalne lub gleba w wyniku naturalnych i inżynieryjnych procesów. Projekty te można podzielić na oceaniczne CDR (czasami nazywane morskimi lub mCDR) i lądowe CDR, w zależności od użytych materiałów i lokalizacji składowania dwutlenku węgla.

SRM ma na celu globalne ocieplenie z perspektywy ciepła i promieniowania słonecznego. Projekty SRM mają na celu zarządzanie interakcją słońca z ziemią odbijając lub uwalniając światło słoneczne. Projekty mają na celu zmniejszenie ilości światła słonecznego przedostającego się do atmosfery, aw konsekwencji obniżenie temperatury powierzchni.

W kolejnych blogach z tej serii podzielimy projekty geoinżynierii klimatycznej na trzy kategorie, klasyfikując każdy projekt jako „naturalny”, „wzmocniony naturalny” lub „mechaniczno-chemiczny”.

W połączeniu z ograniczaniem emisji gazów cieplarnianych projekty geoinżynierii klimatycznej mogą potencjalnie pomóc globalnej społeczności w łagodzeniu skutków zmian klimatu. Jednak niezamierzone konsekwencje długoterminowych zmian klimatu pozostają nieznane i mogą zagrozić ekosystemom naszej planety oraz sposobowi, w jaki my, jako interesariusze Ziemi, wchodzimy w interakcje z planetą. Ostatni blog z tej serii, Geoinżynieria klimatu i nasz ocean: z uwzględnieniem etyki, równości i sprawiedliwości, zwraca uwagę na obszary, w których równość i sprawiedliwość koncentrowały się w tej rozmowie w poprzedniej pracy TOF i gdzie te rozmowy muszą być kontynuowane, gdy pracujemy nad globalnie rozumianym i akceptowanym naukowym kodeksem postępowania dla projektów geoinżynierii klimatycznej.

Nauka i sprawiedliwość są ze sobą powiązane w kryzysie klimatycznym i najlepiej oglądać je w tandemie. Ten nowy obszar badań musi kierować się kodeksem postępowania, który podnosi obawy wszystkich interesariuszy, aby znaleźć sprawiedliwą ścieżkę naprzód. 

Geoinżynieria klimatyczna składa kuszące obietnice, ale stwarza realne zagrożenia, jeśli nie weźmiemy pod uwagę jej długoterminowych skutków, weryfikowalności, skalowalności i równości.