Go Big or Go Home

Umowy międzynarodowe cenią wysiłki na rzecz ochrony zdrowia i dobrobytu wszelkiego życia na ziemi — od praw człowieka po zagrożone gatunki — narody świata zebrały się, aby dowiedzieć się, jak osiągnąć ten cel. 

Od dawna naukowcy i działacze na rzecz ochrony przyrody wiedzą, że chronione obszary morskie odgrywają ważną rolę w promowaniu odbudowy i produktywności życia w oceanie. Specjalnie zaprojektowane rezerwaty dla wielorybów, delfinów i innych ssaków morskich, znane również jako obszary chronione ssaków morskich (MMPA), właśnie to robią. Sieci MMPA zapewniają ochronę najbardziej newralgicznych miejsc dla wielorybów, delfinów, manatów itp. Najczęściej są to miejsca rozrodu, wycielenia i karmienia.

Kluczowym graczem w tych wysiłkach na rzecz ochrony miejsc o szczególnej wartości dla ssaków morskich był Międzynarodowy Komitet ds. Obszarów Chronionych Ssaków Morskich. Ta nieformalna grupa międzynarodowych ekspertów (naukowców, menedżerów, organizacji pozarządowych, agencji itp.) tworzy społeczność zaangażowaną w osiąganie najlepszych praktyk skoncentrowanych na MMPA. Ważne i dalekosiężne zalecenia pochodzą z rezolucji każdej z czterech konferencji Komitetu, w tym Hawajów (2009), Martyniki (2011), Australii (2014) i ostatnio Meksyku. W rezultacie powstało wiele MMPA.

Ale co z ochroną ssaków morskich podczas ich tranzytu lub migracji między tymi krytycznymi miejscami?

To było pytanie, które ukształtowało koncepcję mojego pierwszego plenarnego wyzwania skierowanego do osób zebranych na 4. Międzynarodowej Konferencji na temat Obszarów Chronionych Ssaków Morskich, która odbyła się w Puerto Vallarta w Meksyku w tygodniu 14 listopada 2016 r.

Dzięki umowie międzynarodowej zagraniczne okręty wojenne mogą przepływać przez wody danego kraju bez przeszkód i szkód, jeśli wykonują niewinny przepływ. I myślę, że wszyscy możemy się zgodzić, że wieloryby i delfiny wykonują niewinną podróż, jeśli ktokolwiek jest.

Podobne ramy istnieją w przypadku żeglugi handlowej. Przepływ przez wody krajowe jest dozwolony z zastrzeżeniem pewnych przepisów i umów regulujących zachowanie ludzi w odniesieniu do bezpieczeństwa i środowiska. I ogólnie panuje zgoda co do tego, że zbiorowym obowiązkiem ludzi jest umożliwienie bezpiecznego przepływu statków, które nie zamierzają wyrządzić szkody. W jaki sposób regulujemy nasze ludzkie zachowanie, aby zapewnić bezpieczne przejście i zdrowe środowisko dla wielorybów przepływających przez wody krajowe? Czy to też możemy nazwać obowiązkiem?

Kiedy ludzie przepływają przez wody narodowe jakiegokolwiek kraju, niezależnie od tego, czy jest to niewinny przepływ niewojujących okrętów wojennych, statków handlowych czy rekreacyjnych jednostek pływających, nie możemy ich zastrzelić, taranować, związać i uwikłać, ani zatruć ich żywności, woda lub powietrze. Ale to są rzeczy, zarówno przypadkowe, jak i celowe, które przytrafiają się ssakom morskim, które są prawdopodobnie najbardziej niewinnymi z tych, które przepływają przez nasze wody. Więc jak możemy przestać?

Odpowiedź? Propozycja na skalę kontynentalną! The Ocean Foundation, International Fund for Animal Welfare i inni partnerzy dążą do ochrony wód przybrzeżnych całej półkuli w celu bezpiecznego przemieszczania się ssaków morskich. Proponujemy wyznaczenie korytarzy „bezpiecznego przejścia” dla ssaków morskich, które mogą łączyć nasze kontynentalne sieci obszarów chronionych ssaków morskich w celu ochrony i zachowania ssaków morskich. Od Zatoki Glacier do Ziemi Ognistej i od Nowej Szkocji wzdłuż wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych, przez Karaiby, aż po sam kraniec Ameryki Południowej, wyobrażamy sobie parę korytarzy — dokładnie zbadanych, zaprojektowanych i sporządzonych na mapie — które rozpoznać „bezpieczne przejście” dla płetwali błękitnych, humbaków, kaszalotów i dziesiątek innych gatunków wielorybów i delfinów, a nawet manatów. 

Kiedy siedzieliśmy w tej pozbawionej okien sali konferencyjnej w Puerto Vallarta, nakreśliliśmy kilka kolejnych kroków do realizacji naszej wizji. Bawiliśmy się pomysłami, jak nazwać nasz plan i ostatecznie zgodziliśmy się: „Cóż, to dwa korytarze w dwóch oceanach. Albo dwa korytarze na dwóch wybrzeżach. A zatem może to być 2 wybrzeża, 2 korytarze”.

Stworzenie tych dwóch korytarzy uzupełni, zintegruje i rozszerzy wiele istniejących na tej półkuli rezerwatów i obszarów ochronnych ssaków morskich. Połączy on obszary chronione Ustawą o ochronie ssaków morskich w USA z siecią regionalnych rezerwatów, wypełniając luki w korytarzu migracyjnym ssaków morskich.

Umożliwi to naszej społeczności praktyków lepsze opracowywanie wspólnych inicjatyw i programów związanych z rozwojem i zarządzaniem rezerwatami ssaków morskich, w tym monitorowaniem, podnoszeniem świadomości, budowaniem potencjału i komunikacją, a także zarządzaniem i praktykami w terenie. Powinno to pomóc we wzmocnieniu skuteczności ram zarządzania sanktuariami i ich realizacji. Oraz badanie zachowania zwierząt podczas migracji, a także lepsze zrozumienie presji i zagrożeń wywołanych przez człowieka, przed którymi stoją te gatunki podczas takich migracji.

Sporządzimy mapę korytarzy i zidentyfikujemy miejsca, w których występują luki w ochronie. Następnie będziemy zachęcać rządy do przyjmowania najlepszych praktyk w zakresie zarządzania oceanami, prawa i polityki (zarządzania działalnością człowieka) związanych ze ssakami morskimi, aby zapewnić spójność różnych podmiotów i interesów na wodach krajowych i obszarach poza jurysdykcją krajową, które pokrywają się z korytarzami, które opiszę. 

Wiemy, że na tej półkuli mamy wiele wspólnych gatunków ssaków morskich. Brakuje nam transgranicznej ochrony kultowych i zagrożonych ssaków morskich. Na szczęście mamy istniejące zabezpieczenia i obszary chronione. Dobrowolne wytyczne i umowy transgraniczne mogą stanowić podstawę większości dystansu. Mamy wolę polityczną i publiczne przywiązanie do ssaków morskich, a także wiedzę i poświęcenie ludzi ze społeczności praktyków MMPA.  

W 2017 roku przypada 45. rocznica uchwalenia amerykańskiej ustawy o ochronie ssaków morskich. W 2018 roku minie 35 lat, odkąd uchwaliliśmy światowe moratorium na połowy wielorybów w celach zarobkowych. 2 Coasts 2 Corridors będzie potrzebować wsparcia każdego członka naszej społeczności w różnych momentach procesu. Naszym celem jest zapewnienie bezpiecznego przejścia dla wielorybów i delfinów, gdy świętujemy 50. rocznicę.