Nurkuj pod powierzchnią: wprowadzenie do górnictwa głębinowego dna morskiego

Wydobycie głębinowe (DSM) to potencjalny przemysł komercyjny próbujący wydobywać złoża minerałów z dna morskiego w nadziei na wydobycie cennych handlowo minerałów, takich jak mangan, miedź, kobalt, cynk i metale ziem rzadkich. Jednak to wydobycie może zniszczyć dobrze prosperujący i połączony ekosystem, w którym występuje oszałamiająca różnorodność biologiczna: głęboki ocean.

Interesujące złoża minerałów znajdują się w trzech siedliskach położonych na dnie morskim: równiny otchłani, góry podwodne i kominy hydrotermalne. Równiny otchłani to rozległe obszary dna morskiego pokryte osadami i osadami mineralnymi, zwanymi także guzkami polimetalicznymi. Są to obecnie główny cel DSM, z uwagą skupioną na Clarion Clipperton Zone (CCZ): regionie równin głębinowych o szerokości kontynentalnej części Stanów Zjednoczonych, położonym na wodach międzynarodowych i rozciągającym się od zachodniego wybrzeża Meksyku do środka Ocean Spokojny, na południe od Wysp Hawajskich.

Zagrożenie dla dna morskiego i oceanu nad nim

Komercyjny DSM jeszcze się nie rozpoczął, ale różne firmy próbują go urzeczywistnić. Obecne proponowane metody wydobywania guzków obejmują rozmieszczenie pojazd górniczy, zwykle bardzo dużą maszynę przypominającą trzypiętrowy traktor, na dno morskie. Po znalezieniu się na dnie morskim pojazd odkurzy górne cztery cale dna morskiego, wysyłając osad, skały, zmiażdżone zwierzęta i guzki na statek czekający na powierzchni. Na statku minerały są sortowane, a pozostała zawiesina ściekowa (mieszanka osadów, wody i środków przetwarzających) jest zawracana do oceanu przez smugę zrzutową. 

Przewiduje się, że DSM wpłynie na wszystkie poziomy oceanów, od fizycznego wydobycia i ubijania dna oceanicznego, przez zrzucanie odpadów do słupa wody środkowej, po rozlewanie potencjalnie toksycznej zawiesiny na powierzchnię oceanu. Zagrożenia dla ekosystemów głębinowych, życia morskiego, podwodnego dziedzictwa kulturowego i całego słupa wody wynikające z DSM są zróżnicowane i poważne.

Badania wskazują, że wydobycie głębinowe spowoduje nieuniknionej utraty różnorodności biologicznej nettoi stwierdzili, że zerowy wpływ netto jest nieosiągalny. W latach 1980. u wybrzeży Peru przeprowadzono symulację przewidywanych fizycznych skutków eksploatacji dna morskiego. Kiedy strona została ponownie odwiedzona w 2015 roku, obszar się pokazał mało dowodów na powrót do zdrowia. 

Zagrożone jest również podwodne dziedzictwo kulturowe (UCH). Ostatnie badania pokazują różnorodne podwodne dziedzictwo kulturowe na Oceanie Spokojnym i w proponowanych regionach wydobywczych, w tym artefakty i środowiska naturalne związane z rdzennym dziedzictwem kulturowym, handlem Manila Galleon i II wojną światową.

Mezopelagiczny lub środkowy słup wody również odczuje wpływ DSM. Pióropusze osadów (znane również jako podwodne burze piaskowe), a także hałas i zanieczyszczenie światłem będą miały wpływ na znaczną część słupa wody. Mogą rozprzestrzeniać się smugi osadów, zarówno z pojazdu górniczego, jak i ścieków poeksploatacyjnych 1,400 kilometrów w wielu kierunkach. Ścieki zawierające metale i toksyny mogą wpływać na ekosystemy wód tonicznych a także rybołówstwo.. 

„Strefa mroku”, inna nazwa strefy mezopelagicznej oceanu, znajduje się na głębokości od 200 do 1,000 metrów poniżej poziomu morza. Strefa ta obejmuje ponad 90% biosfery, wspierając rybołówstwo komercyjne i związane z bezpieczeństwem żywnościowym, w tym rybołówstwo tuńczyka na obszarze CCZ przeznaczony do wydobycia. Naukowcy odkryli, że dryfujący osad będzie miał wpływ na różnorodne siedliska podwodne i życie morskie, powodując stres fizjologiczny dla koralowców głębinowych. Badania również podnoszą czerwone flagi o zanieczyszczeniu hałasem powodowanym przez maszyny górnicze i wskazują, że wiele waleni, w tym gatunki zagrożone, takie jak płetwale błękitne, są narażone na wysokie ryzyko negatywnych skutków. 

Jesienią 2022 r. Wydano The Metals Company Inc. (TMC). szlam osadowy bezpośrednio do oceanu podczas testu kolektora. Bardzo niewiele wiadomo o wpływie gnojowicy po powrocie do oceanu, w tym o tym, jakie metale i środki ułatwiające przetwarzanie mogą być zmieszane w gnojowicy, czy byłaby toksyczna i jaki wpływ miałaby ona na różne żyjące zwierzęta morskie i organizmy w warstwach oceanu. Te nieznane skutki takiego wycieku gnojowicy podkreślają jeden obszar znaczące luki w wiedzy które istnieją, wpływając na zdolność decydentów do tworzenia świadomych środowiskowych punktów odniesienia i progów dla DSM.

Zarządzanie i regulacje

Oceanem i dnem morskim rządzą przede wszystkim Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawie morza (UNCLOS), umowa międzynarodowa określająca stosunki między państwami a oceanami. W ramach UNCLOS każdemu krajowi zapewniona jest jurysdykcja, tj. krajowa kontrola nad użytkowaniem i ochroną oraz zasobami znajdującymi się w obrębie pierwszych 200 mil morskich od linii brzegowej. Oprócz UNCLOS zgodziła się społeczność międzynarodowa w marcu 2023 do historycznego traktatu w sprawie zarządzania tymi regionami poza jurysdykcją krajową (zwanego Traktatem o pełnym morzu lub traktatem o różnorodności biologicznej poza jurysdykcją krajową „BBNJ”).

Regiony znajdujące się poza pierwszymi 200 milami morskimi są lepiej znane jako obszary poza jurysdykcją krajową i często nazywane są „pełnym morzem”. Dno morskie i podglebie na pełnym morzu, znane również jako „obszar”, są w szczególności zarządzane przez Międzynarodową Organizację ds. Dna Morskiego (ISA), niezależną organizację utworzoną na mocy UNCLOS. 

Od powstania ISA w 1994 roku, organizacja i jej państwa członkowskie (państwa członkowskie) mają za zadanie tworzenie zasad i przepisów dotyczących ochrony, eksploracji i eksploatacji dna morskiego. Chociaż istnieją przepisy dotyczące poszukiwań i badań, rozwój przepisów dotyczących górnictwa wydobywczego i eksploatacji przez długi czas przebiegał bez pośpiechu. 

W czerwcu 2021 r. państwo wyspiarskie na Pacyfiku, Nauru, uruchomiło przepis UNCLOS, który według Nauru wymaga uzupełnienia przepisów górniczych do lipca 2023 r. lub zatwierdzenia komercyjnych umów wydobywczych nawet bez przepisów. Wiele Państwa członkowskie ISA i obserwatorzy mówili, że przepis ten (nazywany czasem „zasadą dwóch lat”) nie zobowiązuje ISA do wydawania zezwoleń na wydobycie. 

Wiele stanów nie uważa się za zobowiązanych do eksploracji górnictwa zielonego światła, zgodnie z spublicznie dostępnych zgłoszeń do dialogu w marcu 2023 r gdzie kraje omawiały swoje prawa i obowiązki związane z zatwierdzeniem kontraktu wydobywczego. Niemniej jednak TMC nadal informuje zainteresowanych inwestorów (jeszcze do 23 marca 2023 r.), że ISA jest zobowiązana do zatwierdzenia ich wniosku o wydobycie i że ISA jest na dobrej drodze, aby to zrobić w 2024 r.

Przejrzystość, sprawiedliwość i prawa człowieka

Przyszli górnicy mówią opinii publicznej, że aby dokonać dekarbonizacji, musimy często plądrować ziemię lub morze porównanie negatywnych skutków DSM do górnictwa naziemnego. Nic nie wskazuje na to, by DSM miał zastąpić wydobycie naziemne. W rzeczywistości istnieje wiele dowodów na to, że nie. Dlatego DSM nie złagodziłby problemów związanych z prawami człowieka i ekosystemami na lądzie. 

Żaden koncern wydobywczy na lądzie nie zgodził się ani nie zaproponował zamknięcia lub ograniczenia swojej działalności, jeśli ktoś inny zarabia na wydobywaniu minerałów z dna morskiego. Badanie zlecone przez samą ISA wykazało, że DSM nie spowodowałby globalnej nadprodukcji minerałów. Uczeni twierdzili, że DSM może doprowadzić do zaostrzenia górnictwa naziemnego i jego wiele problemów. Obawy dotyczą po części tego, że „niewielki spadek cen” może obniżyć standardy bezpieczeństwa i zarządzania środowiskowego w górnictwie lądowym. Pomimo prężnej publicznej fasady, nawet TMC przyznaje (do SEC, ale nie na swojej stronie internetowej) że „[i] może również nie być możliwe ostateczne stwierdzenie, czy wpływ zbierania guzków na globalną różnorodność biologiczną będzie mniej znaczący niż szacowany dla górnictwa lądowego”.

Według UNCLOS dno morskie i jego zasoby mineralne są wspólne dziedzictwo ludzkościi należą do globalnej społeczności. W rezultacie społeczność międzynarodowa i wszyscy związani z oceanem światowym są interesariuszami dna morskiego i regulacji, które nim rządzą. Potencjalne zniszczenie dna morskiego i różnorodności biologicznej zarówno dna morskiego, jak i strefy mezopelagicznej jest poważnym problemem związanym z prawami człowieka i bezpieczeństwem żywnościowym. Więc jest brak inkluzji w procesie ISA dla wszystkich zainteresowanych stron, ze szczególnym uwzględnieniem głosów rdzennych mieszkańców i tych, którzy mają kulturowe powiązania z dnem morskim, młodzieżą i zróżnicowaną grupą organizacji ekologicznych, w tym obrońców praw człowieka zajmujących się ochroną środowiska. 

DSM proponuje dodatkowe zagrożenia dla materialnego i niematerialnego UCH i może spowodować zniszczenie miejsc historycznych i kulturowych, które są ważne dla ludzi i grup kulturowych na całym świecie. Szlaki nawigacyjne, zaginione wraki statków z czasów II wojny światowej i Przejście Środkowe, a ludzkie szczątki są rozrzucone daleko po oceanie. Te artefakty są częścią naszej wspólnej historii ludzkości i są narażeni na utratę, zanim zostaną odnalezieni w nieuregulowanym systemie DSM. 

Młodzież i ludy tubylcze na całym świecie opowiadają się za ochroną głębokiego dna morskiego przed eksploatacją wydobywczą. Sustainable Ocean Alliance z powodzeniem zaangażował liderów młodzieżowych, a także rdzenną ludność wysp Pacyfiku i społeczności lokalne podnosząc głos na rzecz ochrony głębokiego oceanu. Na 28. Sesji Międzynarodowej Organizacji Dna Morskiego w marcu 2023 r. Przywódcy rdzennych mieszkańców Pacyfiku wezwał do włączenia ludów tubylczych do dyskusji.

Wzywa do moratorium

Podczas Konferencji Oceanicznej ONZ w 2022 r. z udziałem międzynarodowych przywódców, takich jak Emmanuel Macron, zdecydowano się na moratorium DSM wspieranie wezwania. Firmy, w tym Google, BMW Group, Samsung SDI i Patagonia, podpisały się oświadczenie Światowego Funduszu na rzecz Przyrody popieranie moratorium. Firmy te zgadzają się nie pozyskiwać minerałów z głębi oceanu, nie finansować DSM i wykluczać te minerały ze swoich łańcuchów dostaw. Ta silna akceptacja dla moratorium w sektorze biznesu i rozwoju wskazuje na tendencję do odchodzenia od wykorzystywania materiałów znalezionych na dnie morskim w bateriach i elektronice. TMC przyznało, że DSM może nawet nie być opłacalny, ponieważ nie mogą potwierdzić jakości metali i – do czasu ich wydobycia – mogą nie być potrzebne.

DSM nie jest konieczne do odejścia od paliw kopalnych. To nie jest mądra i zrównoważona inwestycja. I nie spowoduje to sprawiedliwego podziału korzyści. Ślad pozostawiony na oceanie przez DSM nie będzie krótki. 

Ocean Foundation współpracuje z różnymi partnerami, od sal konferencyjnych po ogniska, aby przeciwdziałać fałszywym narracjom na temat DSM. TOF wspiera również zwiększanie zaangażowania interesariuszy na wszystkich poziomach rozmowy oraz moratorium DSM. ISA spotyka się teraz w marcu (śledź naszą stażystkę Maddie Warner na naszym Instagramie kiedy relacjonuje spotkania!) i ponownie w lipcu – i być może w październiku 2023 r. A TOF będzie tam wraz z innymi interesariuszami pracującymi na rzecz ochrony wspólnego dziedzictwa ludzkości.

Chcesz dowiedzieć się więcej o górnictwie głębinowym (DSM)?

Sprawdź naszą nowo zaktualizowaną stronę badań, aby rozpocząć.

Wyświetl stronę