Monitorowanie następstw:

Siedem lat temu opłakiwaliśmy śmierć 11 osób, które zginęły w eksplozji Deepwater Horizon, i patrzyliśmy z rosnącym przerażeniem, jak potok ropy wylewa się z głębin Zatoki Meksykańskiej w kierunku niektórych z najbardziej obfitych wód naszego kontynentu. Podobnie jak dzisiaj, była wiosna i różnorodność życia była szczególnie bogata.  

Atlantycki tuńczyk błękitnopłetwy migrował tam na tarło i znajdował się w szczytowym okresie tarła. Delfiny butlonose urodziły się wczesną zimą, w związku z czym narażone były zarówno młode, jak i starsze delfiny, zwłaszcza w zatoce Bataria, jednym z najbardziej dotkniętych obszarów. Był to szczyt sezonu lęgowego pelikanów brunatnych. Zdrowe, produktywne rafy ostryg można było łatwo znaleźć. Łódki do połowów krewetek łowiły brązowe i inne krewetki. Ptaki wędrowne zatrzymywały się na terenach podmokłych w drodze do swoich letnich miejsc lęgowych. Wyjątkowa populacja rzadkich wielorybów Bryde's (wymawiane Broo-dus) żerująca w głębinach Zatoki, jedyny całoroczny wieloryb fiszbinowy w Zatoce.  

Ostatecznie skumulowane siedlisko tuńczyka zaolejonego zajmowało około 3.1 miliona mil kwadratowych. Dr Barbara Block z Tag-A-Giant i Uniwersytetu Stanforda powiedziała: „Populacja tuńczyka błękitnopłetwego w Zatoce Meksykańskiej od ponad 30 lat walczy o odbudowę do zdrowego poziomu” – powiedział Block. „Ryby te są genetycznie unikalną populacją, a zatem czynniki stresogenne, takie jak wyciek ropy z Deepwater Horizon, nawet jeśli są niewielkie, mogą mieć wpływ na populację. Trudno jest zmierzyć rekrutację z Zatoki Meksykańskiej po 2010 r., ponieważ wejście ryb na komercyjne łowisko, na którym odbywa się monitorowanie, zajmuje dużo czasu, więc pozostajemy zaniepokojeni”.¹

NOAA ustaliła, że ​​w Zatoce Meksykańskiej pozostaje mniej niż 100 wielorybów Bryde. Chociaż są one chronione na mocy ustawy o ochronie ssaków morskich, NOAA poszukuje dodatkowej listy w ramach ustawy o zagrożonych gatunkach dla wielorybów Bryde z Zatoki Meksykańskiej.

Wydaje się, że istnieje ciągłe zaniepokojenie odbudową populacji krewetek, raf ostryg i innych komercyjnych i rekreacyjnych gatunków słonowodnych. „Naoliwienie” trawy morskiej i obszarów bagiennych zabiło roślinność zakotwiczającą osady, pozostawiając obszary podatne na erozję, co zaostrzy wieloletni trend. Wydaje się, że wskaźniki reprodukcji delfinów butlonosych drastycznie spadły, a śmiertelność dojrzałych delfinów wydaje się być wyższa. Krótko mówiąc, siedem lat później Zatoka Meksykańska nadal bardzo się ożywia.

Setki milionów dolarów napływają do regionu Zatoki Perskiej z grzywien i funduszy rozliczeniowych zapłaconych przez BP za przywrócenie ekonomicznych i środowiskowych wartości Zatoki Perskiej. Wiemy, że ciągłe monitorowanie ma kluczowe znaczenie dla zrozumienia pełnego wpływu tego rodzaju katastrof i naszych wysiłków na rzecz przywrócenia systemów. Liderzy lokalnych społeczności rozumieją, że chociaż napływ funduszy jest cenny i bardzo pomógł, pełna wartość Zatoki Perskiej i jej systemów nie jest taka, jak 7 lat temu. I dlatego musimy uważać na zatwierdzanie wszelkich skrótów do procesów, które zostały ustanowione, aby zapobiec powtórzeniu się takich wybuchów. Straty w ludziach i długoterminowe skutki dla społeczności ludzkich i oceanicznych nie są warte krótkoterminowych korzyści ekonomicznych kilku osób kosztem milionów.

¹ Dr Barbara Block, Stanford News, 30 września 2016 r., http://news.stanford.edu/2016/09/30/deepwater-horizon-oil-spill-impacted-bluefin-tuna-spawning-habitat-gulf-mexico/