Reakcja humanitarna to reakcja zdrowego oceanu

Działania na rzecz przeciwdziałania zmianom klimatycznym i nielegalnej wojny podboju prowadzonej przez Rosję przeciwko Ukrainie

Z przerażeniem obserwujemy, jak rosyjska inwazja wojskowa na Ukrainę sieje spustoszenie wśród jej mieszkańców. Piszemy do naszych decydentów z żądaniem podjęcia działań. Przekazujemy datki na podstawowe potrzeby ludzkie wysiedleńców i oblężonych. Dokładamy wszelkich starań, aby wyrazić nasze wsparcie i troskę o tych, których bliscy nie mogą łatwo uciec przed wojną. Mamy nadzieję, że pokojowe, legalne środki, za pomocą których światowi przywódcy reagują, wywrą wystarczającą presję, aby Rosja dostrzegła swój błąd. I musimy pomyśleć o tym, co to oznacza dla równowagi sił, obrony równości i przyszłości zdrowia naszej planety. 

Ukraina to nadmorski kraj z około 2,700 milami linii brzegowej rozciągającej się od Morza Azowskiego wzdłuż Morza Czarnego do delty Dunaju na granicy z Rumunią. Sieć dorzeczy i strumieni przepływa przez kraj do morza. Podnoszenie się poziomu mórz i erozja wybrzeży zmieniają linię brzegową — połączenie podniesienia się poziomu Morza Czarnego i zwiększonego przepływu słodkiej wody z powodu zmieniających się rozkładów opadów i osiadania gruntów. Badanie naukowe przeprowadzone w 2021 roku przez Barışa Salihoğlu, dyrektora Instytutu Nauk o Morzu Politechniki Bliskiego Wschodu, wykazało, że życie morskie Morza Czarnego jest zagrożone nieodwracalnymi szkodami z powodu globalnego ocieplenia. Podobnie jak reszta regionu, są oni uwięzieni przez zależność od paliw kopalnych, które powodują te problemy.

Wyjątkowe położenie geograficzne Ukrainy oznacza, że ​​jest ona domem dla rozległej sieci rurociągów transportujących ropę naftową i gaz ziemny. Te „tranzytowe” gazociągi przewożą paliwa kopalne, spalane w celu wytworzenia energii elektrycznej i zaspokojenia innych potrzeb energetycznych krajów europejskich. Rurociągi te okazały się również szczególnie wrażliwym źródłem energii, ponieważ Rosja najechała Ukrainę.

Świat potępił wojnę jako nielegalną 

W 1928 roku świat zgodził się położyć kres wojnom podboju poprzez Paryski Pakt Pokojowy. Ta międzynarodowa umowa prawna zakazała atakowania innego kraju w celu podboju. Jest to podstawa samoobrony każdego suwerennego narodu i innych krajów, które mogą stanąć w obronie najechanych, tak jak wtedy, gdy Hitler rozpoczął starania o przejęcie innych krajów i powiększenie Niemiec. Z tego też powodu kraje te zostały opisane nie jako Niemcy, ale jako „okupowana Francja” i „okupowana Dania”. Koncepcja ta rozszerzyła się nawet na „okupowaną Japonię”, podczas gdy Stany Zjednoczone rządziły nią tymczasowo po wojnie. Ta międzynarodowa umowa prawna powinna zapewnić, że inne narody NIE uznają rosyjskiej suwerenności nad Ukrainą, a tym samym uznają Ukrainę za kraj okupowany, a nie za część Rosji. 

Wszystkie wyzwania w stosunkach międzynarodowych mogą i powinny być rozwiązywane pokojowo, z poszanowaniem suwerenności narodów i potrzebą wzajemnie honorowanych umów. Ukraina nie stanowiła zagrożenia dla bezpieczeństwa Rosji. W rzeczywistości inwazja Rosji mogła zwiększyć jej własną podatność na zagrożenia. Rozpętawszy tę irracjonalną i nieuzasadnioną wojnę, prezydent Rosji Władimir Putin skazał Rosję na międzynarodowe potępienie jako naród pariasów, a jej naród na cierpienie finansowe i izolację, między innymi. 

Rządy krajowe, korporacje, organy międzynarodowe i inne podmioty są zjednoczone w przekonaniu, że taka nielegalna wojna wymaga reakcji. Podczas rzadkiej sesji nadzwyczajnej zwołanej przez Radę Bezpieczeństwa ONZ 2 marca^nd, Zgromadzenie Ogólne ONZ głosowało za potępieniem Rosji za tę inwazję. Rezolucję poparło 141 ze 193 członków zgromadzenia (tylko 5 było przeciwnych) i została przyjęta. Ta akcja jest częścią fali sankcji, bojkotów i innych działań mających na celu ukaranie Rosji za podważanie globalnego bezpieczeństwa i łamanie prawa międzynarodowego. A ponieważ robimy, co możemy, i żałujemy tego, czego nie możemy, możemy również zająć się pierwotnymi przyczynami konfliktu.

Wojna dotyczy ropy

Zgodnie z Szkoła Kennedy'ego na Harvardzie, od 25 do 50% wojen od 1973 r. było związanych z ropą jako mechanizmem przyczynowym. Innymi słowy, ropa jest główną przyczyną wojen. Żaden inny towar nawet się nie zbliża.

Po części inwazja Rosji to kolejna wojna o paliwa kopalne. Chodzi o kontrolę rurociągów biegnących przez Ukrainę. Dostawy rosyjskiej ropy i sprzedaż do Europy Zachodniej i innych krajów zasilają rosyjski budżet wojskowy. Europa Zachodnia otrzymuje około 40% dostaw gazu ziemnego i 25% ropy naftowej z Rosji. Tak więc wojna dotyczy również oczekiwań Putina, że ​​przepływ ropy i gazu przez Rosję do Europy Zachodniej spowolni i być może spowolni reakcję Rosji na gromadzenie się wojsk rosyjskich na granicy z Ukrainą. A może nawet zapobiegł odwetowi po inwazji. Żaden naród i kilka korporacji nie chciało ryzykować gniewu Putina, biorąc pod uwagę tę zależność energetyczną. I oczywiście Putin działał, gdy ceny ropy były wysokie z powodu sezonowego popytu i względnego niedoboru.

Co ciekawe, ale nie zaskakujące, te sankcje, o których czytacie – mające na celu izolację Rosji jako państwa pariasa – wszystkie zwolnione ze sprzedaży energii, aby Europa Zachodnia mogła kontynuować biznes jak zwykle pomimo szkód wyrządzanych mieszkańcom Ukrainy. BBC donosi, że wielu zdecydowało się odmówić dostaw rosyjskiej ropy i gazu. To pozytywny znak, że ludzie są skłonni dokonywać takich wyborów, kiedy czują, że są słuszne.

To kolejny powód, aby zająć się zakłócaniem klimatu przez człowieka

Pilna potrzeba zajęcia się zmianami klimatycznymi łączy się bezpośrednio z pilną potrzebą zapobiegania wojnie i rozwiązywania konfliktów międzyludzkich poprzez negocjacje i porozumienie poprzez ograniczenie znanych przyczyn wojen – takich jak zależność od paliw kopalnych.

Zaledwie kilka dni po inwazji Rosji, nowy Raport IPCC wyjaśniło, że zmiany klimatu są już znacznie gorsze, niż myśleliśmy. A dodatkowe konsekwencje nadchodzą szybko. Koszty pomocy humanitarnej mierzone są w milionach ofiar, a liczba ta rośnie wykładniczo. Innym rodzajem walki jest przygotowanie się na konsekwencje i próba ograniczenia przyczyn zmian klimatycznych. Ale jest to równie ważne dla ograniczenia konfliktów, które tylko podniosą koszty ludzkie.

Dość powszechnie uznaje się, że ludzkość musi ograniczyć emisje gazów cieplarnianych, aby osiągnąć limit 1.5°C globalnego ocieplenia. Wymaga to niezrównanych inwestycji w sprawiedliwe przejście na niskoemisyjne (odnawialne) źródła energii. Oznacza to, że konieczne jest, aby nie zatwierdzać żadnych nowych projektów naftowych i gazowych. Istniejąca produkcja musi zostać znacznie zmniejszona. Oznacza to, że musimy przenieść dotacje podatkowe z paliw kopalnych na wiatr, słońce i inną czystą energię. 

Być może nieuchronnie inwazja na Ukrainę pomogła podnieść światowe ceny ropy i gazu (a tym samym ceny benzyny i oleju napędowego). Jest to globalny efekt konfliktu o stosunkowo małej skali, który można by zminimalizować, gdyby odszedł od paliw kopalnych. Oczywiście amerykańskie interesy naftowe cynicznie naciskały na dalsze odwierty w imię „niezależności energetycznej Stanów Zjednoczonych”, pomimo faktu, że Stany Zjednoczone są eksporterem netto ropy i mogą stać się jeszcze bardziej niezależne, przyspieszając już rosnący przemysł energii odnawialnej. 

Wielu inwestorów instytucjonalnych i indywidualnych dążyło do całkowitego pozbycia się swoich portfeli spółek węglowodorowych i domaga się, aby wszystkie spółki znajdujące się w ich portfelach ujawniły swoje emisje i przedstawiły jasny plan, w jaki sposób osiągną zerową emisję netto. Dla tych, którzy nie zbywają, ciągłe inwestycje w rozwój sektora naftowego i gazowego są z pewnością niezgodne z porozumieniem paryskim z 2016 r. w sprawie zmian klimatycznych i długoterminową opłacalnością ich inwestycji. A impet stoi za celami zerowymi netto.

Oczekuje się, że rozwój energii odnawialnej, pojazdów elektrycznych i powiązanych technologii osłabi popyt na ropę i gaz. Rzeczywiście, koszty związane z technologiami energii odnawialnej są już niższe niż w przypadku energii wytwarzanej z paliw kopalnych — mimo że przemysł paliw kopalnych otrzymuje znacznie większe dotacje podatkowe. Co ważne, farmy wiatrowe i fotowoltaiczne – zwłaszcza wspierane przez indywidualne instalacje słoneczne na domach, centrach handlowych i innych budynkach – są znacznie mniej podatne na masowe zakłócenia spowodowane pogodą lub wojną. Jeśli, jak się spodziewamy, energia słoneczna i wiatrowa będą nadal podążać za szybko rosnącymi trendami wdrażania przez kolejną dekadę, system energetyczny o niemal zerowej emisji netto może zostać osiągnięty w ciągu 25 lat w krajach, które obecnie należą do największych emitentów gazów cieplarnianych.

Bottom line

Niezbędne przejście z paliw kopalnych na czystą energię będzie destrukcyjne. Zwłaszcza jeśli wykorzystamy ten moment w czasie, aby go przyspieszyć. Ale nigdy nie będzie tak uciążliwy ani tak destrukcyjny jak wojna. 

Kiedy to piszę, wybrzeże Ukrainy jest oblężone. Właśnie dzisiaj dwa statki towarowe uległy eksplozjom i zatonęły, powodując śmierć ludzi. Rybołówstwo i społeczności przybrzeżne będą jeszcze bardziej ucierpieć z powodu wycieków paliw ze statków, dopóki nie zostaną uratowane. I kto wie, co wycieka z obiektów zniszczonych przez pociski do dróg wodnych Ukrainy, a tym samym do naszego globalnego oceanu? Te zagrożenia dla oceanu są natychmiastowe. Konsekwencje nadmiernej emisji gazów cieplarnianych stanowią znacznie większe zagrożenie. Takiej, którą prawie wszystkie narody zgodziły się już zająć, a teraz musi wypełnić te zobowiązania.

Kryzys humanitarny jeszcze się nie skończył. I nie wiadomo, jak zakończy się ta faza nielegalnej wojny Rosji. Jednak tu i teraz możemy podjąć decyzję o globalnym zobowiązaniu do zakończenia naszej zależności od paliw kopalnych. Zależność, która jest jedną z głównych przyczyn tej wojny. 
Autokracje nie zajmują się energią rozproszoną – panelami słonecznymi, bateriami, turbinami wiatrowymi czy syntezą jądrową. Opierają się na ropie i gazie. Autokratyczne rządy nie akceptują niezależności energetycznej dzięki odnawialnym źródłom energii, ponieważ taka dystrybucja energii zwiększa równość i zmniejsza koncentrację bogactwa. Inwestowanie w przeciwdziałanie zmianom klimatycznym polega również na wzmacnianiu demokracji w celu pokonania autokracji.