Woda w moim umyśle

Przez: Dr Wallace J. Nichols, współzałożyciel ZOBACZ Żółwie, ZOBACZDZIKO, & LiVBLUE wśród innych organizacji.
Ten blog pierwotnie pojawił się na Misja Niebieski.

Wybierz się na spacer po swojej ulubionej księgarni.

Zauważ, że na półkach w dziale bestsellerów z literaturą faktu znajduje się bardzo dużo książek o neuronauce magia i szczęście, pamięć i strach, muzyka i nasz podświadomy.

Szybkie przejrzenie którejkolwiek z tych książek – i ich krewnych – w poszukiwaniu słów „ocean”, „woda”, „natura” w dużej mierze okaże się niewystarczające. Spróbuj sam.

Prowadząc niedawny kurs na Uniwersytecie Stanforda w sali pełnej studentów zajmujących się ochroną oceanów, zadałem szereg niezwykłych pytań i otrzymałem zaskakujące odpowiedzi.

P1: Jaka emocja napędza problemy oceaniczne, nad rozwiązaniem których pracujesz?

A: Strach, chciwość, nałóg, wina, frustracja, zmęczenie, zamieszanie, stres, beznadziejność.

P2: Jakie emocje napędzają rozwiązania oceaniczne, nad którymi pracujesz?

A: Interest, nadzieję, miłość, groza, pycha, wdzięczność, empatia, łączność, zaufać, współczucie.

P3: Co wiesz o nauce o tych emocjach?

A: Niewiele, bardzo mało, nic, niepewny, dobre pytanie.

P4: Kto zna się na nauce o emocjach?

A: Nie jestem pewien, nikt, pozwól mi się trochę nad tym zastanowić, to kolejne dobre pytanie.

P5: Czy jako absolwent Uniwersytetu Stanforda określiłbyś swoje życie jako stresujące?

A: Tak, (kiwa głową), mmm hmmm (wszystkie ręce podniosły się).

P6: Czy wiesz, gdzie nakręcono ten krótki film (następnie wyświetliłem na ekranie 30-sekundowy film przedstawiający wybrzeże/ocean)?

A: Nie, nie sure, Hmmmm, tak (jedna ręka podniosła się).

Nasze obecne podejście do ochrony oceanów opiera się głównie na ekonomii, polityce i ekologii. Korzystamy z najlepszych badań i najostrzejszych dostępnych narzędzi, aby rozwijać racjonalny globalny program ochrony. Chronione obszary morskie, usługi ekosystemowe, planowanie przestrzenne, analizy stabilnych izotopów, biotelemetria i wszelkiego rodzaju algorytmy predykcyjne wypełniają nowoczesny zestaw narzędzi konserwatora oceanów.

Ale, jak powie ci każdy neuronaukowiec, ludzkie decyzje są mieszanką rozumu i emocji. Gdy zaczynamy rozumieć niezwykle potężną rolę podświadomości, uczymy się, że nasze decyzje mogą nie byćDecyzje wcale.

Marketingowcy, politycy i magicy od dawna wiedzą, że zrozumienie, jak działa ludzki mózg, daje im wyraźną przewagę nad neuro-analfabetami.

Niewielu naukowców zajmujących się ochroną przyrody lub praktyków złamało podręcznik neuronauki, wzięło udział w kursie neuropsychologii lub zaprosiło kognitywistę do udziału w swoich projektach lub konferencjach. Nasze rozmowy na temat kognitywnych i emocjonalnych korzyści płynących ze zdrowych dróg wodnych wahają się od atenuowanych do zilch. W związku z tym nie pojawiają się w naszych rejestrach usług ekosystemowych i odgrywają niewielką rolę w podejmowaniu decyzji politycznych.

W tę naukową otchłań schodzi SS BLUEMIND, metaforyczna łódź podwodna, której załogą są czołowi światowi myśliciele zajmujący się mózgiem i oceanem. Misją BLUEMIND jest fundamentalna zmiana sposobu, w jaki wszyscy postrzegamy wodę. Tak, to wielka misja.

Pierwszym krokiem jest rozpoznanie podstawowej roli, jaką odgrywa zakres ludzkich emocji zarówno w tworzeniu, jak i rozwiązywaniu problemów środowiskowych (Q1 + Q2).

Następnym krokiem jest uświadomienie sobie, jak ważne dla naszego sukcesu w rozwiązywaniu największych problemów naszej planety jest uznanie i zrozumienie tych emocji i popędów (Q3).

Dostęp do głębokiej, poszerzającej się wiedzy na temat nauki o emocjach, która istnieje na naszych kampusach, na wydziałach neuronauki i psychologii, w szkołach medycznych oraz z wiodących czasopism, to następny krytyczny krok po kroku pierwszym i drugim.

Można śmiało powiedzieć, że w tej klasie na Uniwersytecie Stanforda dzieliło nas zaledwie kilka kroków od światowych ekspertów w dziedzinie wielu emocji z naszej listy. Pobliskie gabinety neurofizjologa Roberta Sapolsky'ego, badaczy z CCARE, Kelly McGonigal i Philippe'a Goldina - by wymienić tylko kilku - wszyscy pracują nad pogłębieniem naszego rozumienia stresu, strachu, współczucia, empatii, uważności, relaksacji i uwagi (Q4).

Zacznijmy od zabójczych emocji. Niezależnie od tego, czy ktoś jest studentem, biznesmenem, nauczycielem w szkole czy weteranem wojskowym, istnieje duża szansa, że ​​nasze życie zawiera więcej stresu, niż byśmy tego chcieli. Ruch uliczny, media, finanse i codzienny napływ złych wiadomości z całego świata zwiększają rosnącą liczbę czynników powodujących niepokój. Wybuchy stresu i strachu mogą wyciągnąć nas z kłopotów. Ale wiemy, że przewlekły stres prowadzi do chorób, stres toksyczny niszczy komórki mózgowe (Q5).

Udokumentowano, że przebywanie na świeżym powietrzu, ćwiczenia i poruszanie się zmniejszają stres, zwiększają zdolność uczenia się, poprawiają pamięć, przyczyniają się do ogólnego dobrego samopoczucia, czynią nas zdrowszymi i pobudzają kreatywność. Dodaj wodę i wszystko się wzmocni. Innymi słowy, spacer po plaży jest dla nas dobry. Nawet myślenie o spacerze po plaży lub pamiętanie go jest dla nas dobre.

Krótki tajemniczy film, który udostępniłem klasie, przedstawiał piękne, puste wybrzeże i Ocean Spokojny najbliżej miejsca, w którym siedzieliśmy na kampusie Stanforda, krótki wypad przez górę do plaży San Gregorio (Q6). Najwyraźniej niewykorzystany zasób wśród studentów.

30 maja na Block Island zbierze się załoga SS BLUEMIND, aby kontynuować rozmowę. Dr Helen Reiss z Harvard Medical School, Laura Parker Roerden z Ocean Matters i Celine Cousteau zagłębią się w naukę o empatii i współczuciu w kontekście naszego stosunku do naszej wodnej planety. Szef kuchni Barton Seaver i dr David Zald z Uniwersytetu Vanderbilt zagłębią się w to, jak uzależnienie od energii i jedzenia prowadzi do wymierania oceanów, od tuńczyka błękitnopłetwego po rekiny. Badacz neurolingwistyki z NYU, dr David Poeppel, wraz z pisarką Mary Alice Monroe i muzykiem Halsey Burgund zastanowi się nad językiem wody i naszymi mózgami. Będziemy nadal badać neurogeografię miejsca, neuroestetykę oceanu oraz neuroekonomię surfowania i obserwowania wielorybów.

Oczywiście będziemy też pływać, surfować, wiosłować, śpiewać, dzielić się i tworzyć historie oraz delektować się małżami na plaży.

Kiedy łączymy kropki między neuronauką, psychologią i połączonym zdrowiem naszej wodnej planety i nas samych, pojawiają się nowe pomysły. Uchwycimy te pomysły i udostępnimy szeroko dostępne „punkty do dyskusji” BLUEMIND, listę przekonujących hipotez dotyczących neurokonserwacji dla zainteresowanych studentów oraz prosty przewodnik dla formalnych i nieformalnych nauczycieli, którzy chcą włączyć te pomysły do ​​swoich wycieczek terenowych, programów nauczania i lekcji plany.

Szczyt będzie również transmitowany na żywo na stronie MindandOcean.org. W SS BLUEMIND jest dużo miejsca. Nasza misja jest Twoją misją.

Witamy na pokładzie.

Biografia: dr Wallace „J.” Nichols jest naukowcem, aktywistą, organizatorem społeczności, autorem i tatą. Pracuje, aby zainspirować głębszy związek z naturą, czasem po prostu spacerując i rozmawiając, innym razem poprzez pisanie lub obrazy. Jest współzałożycielem ZOBACZ Żółwie, ZOBACZDZIKO, & LiVBLUE wśród innych organizacji.